گشودن درِ ميكده به معنى بازكردن درِ مغفرت است. ما در اين دنيا گير افتاده ايم، بايد درِ ميكده ها را بگشايند تا گره از كار فروبسته ما باز بشود. مغفرت الهى موجب مى شود كه افق جان انسان آن چنان متوجه حق شود كه گناهان، مزاحم ارتباط او با حق نگردد و حجاب گناه را از سر راه انسان برمى دارند. در مناجات معجزه آساى ابوحمزه از خداوند تقاضا مى كنيد: «فَرّقْ بَينِى وَ بَينَ ذَنْبِى الْمانِعِ» خدايا بين من و بين گناهى كه مانع ارتباط بين من و خودت هست، جدايى بينداز. مغفرت، رفعِ آن ذنبِ مانع است، و با رفع حجاب بين عبد و ربّ از طريق «مغفرت»، مانع از ميان برداشته مى شود و ماوراء گناهان، مسير ارتباط با حق را براى ما باز مى كنند. آرى اين طور نيست كه فكر مى كنيد بناست ما تا آخر همين طور در تاريكى زندگى كنيم، مغفرت او مى آيد و راه را روشن مى كند تا بتوانيم با نشاط و سرور جلو برويم، گفت:
اين كه بينى مرده و افسرده اى زان بُوَد كه ترك سَرْوَر كرده اى
سَروَر را با اسمِ غفّار بخوان و بگو «يا غفّار» زيرا او در اين ماه با غفّاريتش به ميدان آمده است تا ما را از تاريكى هاى روحمان نجات دهد. وقتى حضرت پيامبر (ص) مى فرمايند: در اين ماه بركت، رحمت و مغفرت به سراغ شما مى آيد بايد آماده بود كه بيشترين بهره را در آن راستا ببريم. سعى كنيد به نتايج بسنده نكنيد. گفت:
هرچه در اين راه نشانت دهند گر نستانى، بِه از آنت دهند
از خدا مغفرت بخواهيد تا حضرت ربّ هم با غفاريتش با شما برخورد كند، خداوند به دنبال بهانه است كه رحمت و مغفرت و بركتِ خود را