صفحه ٥٧

 بسم الله الرحمن الرحيم 

 «الْحَمْدُاللّهِ الَّذي هَدانا لِحَمْدِهِ وَ جَعَلْنا مِنْ اهْلِهِ ... وَالْحَمْدُلِلّهِ الَّذي جَعَلَ مِنْ تِلْكَ السُّبُلِ شَهْرَهُ، شَهْرَ رَمَضان، شَهْرَالصّيام، وَ شَهْرَالاسْلام، وَ شَهْرَالطَّهُور، وَ شَهْرَالتَّمْحيصِ، وَ شَهْرَ الْقيامِ، الَّذي انْزِلَ فِيهِ الْقُرآن، هُديً لِلنّاسِ وَ بَيّناتٍ مِنَ الْهُدي وَ الْفُرْقانِ. فَابانَ فَضيلَتَهُ عَلي سائِرِالشُّهُورِ بِما جَعَل لَهُ مِنَ الْحُرُماتِ الْمَوْفُورَةِ و الْفَضائِلِ الْمَشْهُورَةِ ... اللّهُمَّ صَلّ عَلي مُحمَّد وَ آله، وَ الْهِمْنا مَعْرِفَةَ فَضْلِهِ وَ اجْلالَ حُرْمَتِهِ». «1»
حمد خدايى را كه ما را راهنمايى نمود تا حمدش كنيم و ما را از اهل چنين حمدى قرار داد ... و حمد خدايى را كه راه رضايت خودش را به ما نماياند و يكى از آن راه ها را ماه رمضان قرار داد. ماه روزه، ماه اسلام، ماه پاكيزه شدن، ماه تصفيه، ماه به پاخاستن براى عبادت، ماهى كه در آن قرآن جهت هدايت و روشنگرى و هدايت مردم نازل شد. پس آشكار نمود برترى آن ماه را با قراردادن محرّمات فراوانى كه در ماههاى ديگر حرام نيست ... پروردگارا! بر محمّد و آل او درود بفرست و ما را متوجه بزرگى آن ماه و بزرگداشت حرمت آن، بگردان.