صفحه ٢٦٥

قسم دروغ. و يا مى فرمايند: «چه بسيار روزه دارى كه فقط گرسنگى برايش مى ماند» درست است كه با اين روزه دارى ممكن است جهنم نروند اما اين روزه آن روزه اى نيست كه از نتايج عاليه اش به ما خبر داده اند.
اگر تلاش كنيم روزه ى خود را شدت ببخشيم متوجه مى شويم نتايج آن چقدر عجيب است و تا كجاها ما را سير مى دهد. رسول خدا (ص) در رابطه با چنين نتايجى مى فرمايند:  «سِيَاحَةُ امَتىِ الصيام» «1» سياحت و سير امت من روزه دارى است. روزه اى كه براى ما مقرر فرموده اند، ما را تا عرش سير مى دهد و جان ما را با انوار اسماء الهى مرتبط مى كند، همين كه مى فرمايند: «لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» يعنى با روزه دارى امكان متقى شدن برايتان هست، اين بدين معنى است كه همه ى آن چيزهايى كه انسان مى خواهد در نهايت از آن ها برخوردار شود و براى آن ها خلق شده، به او داده مى شود. ما آمده ايم در اين دنيا كه با تقوا شويم. مى فرمايد: «يا أيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُوا رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالَّذينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» «2» اى مردم! پروردگارى را عبادت كنيد كه شما و انسان هاى قبل از شما را آفريد، شايد در راستاى اين عبادت، متقى شويد. پس كل فلسفه ى حيات، براى اين است كه ما متقى شويم. در آيه ى وجوبِ روزه، همين تقوا را براى روزه دار متذكر مى شود، به اين معنا كه با روزه دارى و تقواى مربوط به آن، زندگىِ زمينى معنى واقعى پيدا مى كند تا در قيامت و رجوع الى الله،