معارف بوک

حضرت یوسف‌ در شور انگیزترین لحظات متوجّه خدا شده و با او مناجات می‌كند. «ربّ قد آتیتنی...»
3- عاقبت‌اندیشی
 بندگان خدا در اوج عزّت و قدرت به یاد مرگ وقیامت و سرانجام كار خود هستند. «توفّنی مسلماً و الحقنی بالصالحین» (همان گونه كه همسر فرعون در كاخ فرعون به فكر قیامت بود و می‌گفت: «ربّ ابن لی عندك بیتاً فی الجنّة»(105) پروردگارا! در بهشت برای من جایی نزد خود قرار بده.)
4- توجه به اینکه رسیدن به حكومت به اراده خداست
 حكومت را نتیجه‌ی فكر، مال، قدرت، یار و طرح خود ندانیم، بلكه اراده‌ی خداوند عامل اصلی است. «آتیتنی»
5- توجه به خطر رسیدن به حكومت و بیرون رفتن از دین
 قدرت و حكومت و سیاست، زمینه خروج از دین است، مگر اینكه خداوند لطف كند. «توفّنی مسلماً» (یوسف در چاه دعایی داشت و در زندان دعای دیگر داشت، ولی همین كه به حكومت رسید دعای او این بود: خدایا من مسلمان بمیرم.)
6- پایداری در كارهای خیر
 حسن عاقبت وپایداری در كار خیر، مهمتر از شروع آن است. انبیاء برای حسن عاقبت دعا می‌كردند؛ «توفّنی مسلماً» یعنی مرا در تسلیم خود تا مرگ پایدار بدار.
7- جهت دادن حكومت در راه خدا
 انسان‌های وارسته حكومت را برای خدمت و صلاح می‌خواهند.
 «الحقنی بالصالحین»
 در هر موقعیّت وحالی، خود را به خداوند بسپاریم. «انت ولی فی الدنیا والاخرة»
8- توجه به دانشمندان در گزینش نیرو
 حكومت، حقّ دانشمندان است نه بی‌سوادان. «آتیتنی... علمّتنی» دانش یوسف وسیله حاكمیّت او شد.