باور وتوجّه به عالمانه وحكیمانه بودن افعال الهی، آدمی را به صبر وشكیبایی در حوادث دشوار وادار می‌كند. «فصبر جمیل، انّه هو العلیم الحكیم»
وَ تَوَلَّی عَنْهُمْ وَ قَالَ یَآ أَسَفَی عَلَی یُوسُفَ وَ ابْیَضَّتْ عَیْنَاهُ مِنَ الْحُزْنِ فَهُوَ كَظِیمٌ«84»
«یعقوب از فرزندان روی گرداند و گفت: ای دریغا بر یوسف، پس اندوه خود را فرو می‌خورد (تا آنكه) دو چشمش از اندوه سفید (و نابینا) شد.»
1- فرو بردن خشـم
فرو بردن خشم، از صفات مردان الهی و كاری شایسته است. «فهو كظیم»
قَالُواْ تَاللَّهِ تَفْتَؤُاْ تَذْكُرُ یُوسُفَ حَتَّی تَكُونَ حَرَضَاً أَوْ تَكُونَ مِنَ الْهَالِكِینَ«85»
«(فرزندان یعقوب به پدرشان) گفتند: به خدا سوگند تو پیوسته یوسف را یاد می‌كنی، تا آنكه بیمار و لاغر شوی و (یا مشرف به مرگ و) از بین بروی.»
1- نگذاریم الگوهـا فراموش شوند
یوسف‌ها همواره باید در یادها باشند. «تفتؤا تذكر یوسف» (اولیای خدا در دعای ندبه، یوسف زمان را صدا می‌زنند و گریه می‌كنند.)