آیات 96 تا 100
فَلَمَّآ أَن جَآءَ الْبَشِیرُ أَلْقَاهُ علَی وَجْهِهِ فَارْتَدَّ بَصِیراً قَالَ أَلَمْ أَقُلْ لَكُمْ إِنِّی أَعْلَمُ مِنَ اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ«96»
«پس چون (آن برادری كه حامل پیراهن یوسف بود) مژده‌رسان آمد، پیراهن را روی صورت یعقوب انداخت. پس یعقوب بینا گشت و گفت: آیا به شما نگفتم: همانا من از (عنایت) خداوند چیزی می‌دانم كه شما نمی‌دانید.»
1- توجه به اینکه در ضمن تلخی‌ها، شیرینی‌ها هم هست
چه بسا امری كه مكروه شمرده می‌شود؛ ولی برای همه خیر است، چنان كه قحطی ناخوشایند بود، ولی موجب آزادی بی‌گناهی چون یوسف و حاكمیّت او، وصال یعقوب و كنترل قحطی شد. «انّی اعلم من اللّه ما لا تعلمون»
2- عبرت گرفتن از فراز و نشیب‌های زندگی
دنیا فراز و نشیب دارد؛ برادران یوسف یك روز كشته شدن یوسف را به دست گرگ و یك روز خبر حاكم شدن یوسف را برای پدر می‌آورند.
قَالُواْ یَآ أَبَانَا اسْتَغْفِرْ لَنَا ذُنُوبَنَآ إِنَّا كُنَّا خَاطِئِـینَ«97»
«(فرزندان) گفتند: ای پدر! برای گناهانمان (از خداوند) طلبِ آمرزش كن كه براستی ما خطاكار بودیم»
قَالَ سَوْفَ أَسْتَغْفِرُ لَكُمْ رَبِّی إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ«98»
«(یعقوب) گفت: بزودی از پروردگارم برای شما طلب آمرزش می‌كنم، براستی كه او، خود آمرزنده و بسیار مهربان است.»
1- پرهیز از ظلم (که مایه ذلت و ندامت است)
برای ظالم سه روز است: روز قدرت، روز مهلت و روز ندامت.