وَلَمَّا فَتَحُواْ مَتَاعَهُمْ وَجَدُواْ بِضَاعَتَهُمْ رُدَّتْ إِلَیْهِمْ قَالُواْ یَآ أَبَانَا مَا نَبْغِی هَذِهِ بِضَاعَتُنَا رُدَّتْ إِلَیْنَا وَنَمِیرُ أَهْلَنَا وَ نَحْفَظُ أَخَانَا وَنَزْدَادُ كَیْلَ بَعِیرٍ ذَ لِكَ كَیْلٌ یَسِیرٌ«65»
«و هنگامی كه بارهای خود را گشودند، دریافتند كه سرمایه‌شان به آنها بازگردانده شده، گفتند: ای پدر (دیگر) چه می‌خواهیم؟ این سرمایه‌ی ماست كه به ما باز گردانده شده و ما قوت وغذای خانواده‌ی خود را فراهم واز برادرمان حفاظت می‌كنیم و (با بردن او) یك بار شتر می‌افزاییم واین (پیمانه اضافی نزد عزیز) پیمانه‌ای ناچیز است.»
1- پرداختن به دیگران بعد از خودسازی
هنر یوسف ، نه فقط انسان بودن كه انسان‌سازی است. «وجدوا بضاعتهم رُدّت الیهم» (به برادران حسود و جفاكار خود، مخفیانه هدیه می‌دهد تا زمینه را برای مراجعت آنها فراهم سازد. قرآن می‌فرماید: «ادفع بالّتی هی احسن»(99) بدی را با خوبی دفع كنید)
2- سهمیه‌بندی در زمان كمبود و بحران
سهمیه‌بندی مواد غذایی در شرایط كمبود، كاری پسندیده است.
«نزداد كیل بعیر»
آیات 66 تا 70
قَالَ لَنْ أُرْسِلَهُ مَعَكُـم حَتَّـی تُؤْتُونِ مَوْثِـقاً مِّـنَ اللَّهِ لَتَأْتُنَّنِی بِهِ إِلَّا أَن یُحَاطَ بِكُمْ فَلَمَّآ ءَاتَوْهُ مَوْثِقَهُمْ قَالَ اللَّهُ عَلَی مَا نقُولُ وَكِیلٌ«66»
«(پدر) گفت: من هرگز او را با شما نخواهم فرستاد تا آنكه (با سوگند) به نام خدا، وثیقه‌ای محكم بیاورید كه حتماً او را نزد من برگردانید، مگر آنكه همه شما