2- دوری از تنبلی
رسیدن به لطف الهی، با تنبلی سازگار نیست. «اذهبوا، ولا تایْئسوا»
فَلَمَّا دَخَلُواْ عَلَیْهِ قَالُواْ یَآ أَیُّهَا الْعَزِیزُ مَسَّنَا وَ أَهْلَنَا الضُّرُّ وَ جِئْنَا بِبِضَـاعَةٍ مُّزْجَاةٍ فَأَوْفِ لَنَا الْكَیْلَ وَ تَصَــدَّقْ عَلَیْنَآ إِنَّ اللَّهَ یَجْزِی الْمُتَصَدِّقِینَ«88»
«پس هنگامی كه (مجدداً) بر یوسف وارد شدند، گفتند: ای عزیز! قحطی ما و خاندان ما را فراگرفته و (برای خرید گندم) بهای اندكی با خود آورده‌ایم، (اما شما كاری به پول اندك ما نداشته باش) سهم ما را بطور كامل وفا كن و بر ما ببخش، زیرا كه خداوند كریمان و بخشندگان را پاداش می‌دهد.»
1- احترام به پدر
در روایات آمده است: یعقوب نامه‌ای برای یوسف نوشت كه محتوای آن تجلیل از یوسف ، بیان قحطی كنعان، تقاضای آزادی بنیامین و تبرئه فرزندان از سرقت بود و به همراه فرزندان برای یوسف فرستاد. وقتی یوسف در مقابل برادران آن نامه را خواند، بوسید و بر چشم گذاشت و گریه‌ای كرد كه قطرات اشك بر لباسش نشست.
برادران كه هنوز یوسف را نمی‌شناختند شگفت‌زده بودند كه این همه احترام به پدر ما برای چیست؟ كم‌كم برق امیدی در دل آنها روشن شد. خنده یوسف را چون دیدند، با خود گفتند نكند او یوسف باشد.
2- رعایت آداب درخواست كردن
برای درخواست كمك و مساعدت، فرهنگ خاصّی لازم است:
الف) تجلیل از كمك كننده. «ایّها العزیز»
ب) بیان حال و نیاز خود. «مسّنا و اهلنا الضّر»