شكل داده است. آرى! كار بدى كرده كه جلو نامحرم بلند خنديده است، ولى اگر حدّ اين نوع سخت گيرى ها مشخص نشود معلوم نيست غيرت ورزى به جايى باشد. مى فرمايند غيرت ورزى بى جا موجب مى شود كه زنان درستكار را به نادرستى، و زنان پاكدامن را به بدگمانى بكشاند. وقتى كه مرد بيخود و با غيرت ورزى بى جا پناهش را از زن برمى دارد خودش با دست خودش به همسرش مى گويد برو در ورطه هاى ديگر. حالا اين چقدر مى تواند در مقابل وسوسه هاى شيطان و پناهى كه مردان غريبه به او مى دهند، مقاومت كند؟ مظلوميت زنان از آن جا شروع مى شود كه مردان غيرت بى جا مى ورزند. همان طور كه مردان بى غيرت، مردان پست و فرومايه اى هستند، و خدا مردان غيور را دوست دارد، مردانى هم كه به اسم غيرت، افراط مى كنند و در هر ارتباطى حساسيت نشان مى دهند زنان خود را اگر هم به خطر نيندازند به زحمت هاى زياد مبتلا مى كنند. نمى شود با اندك خيال و احتمال، غيرت به خرج داد. حضرت مى فرمايند اگر اين كار را كردى سالم ها را نيز ضايع مى كنى، در يكى از تشكل هاى كاملًا مذهبى و وِلايى كه فعاليت آن ها در دانشگاه كاملًا ضرورى است، شوهر يكى از خواهران دانشجو گفته بود من راضى نيستم فعاليت خود را در آن تشكل ادامه دهى چون ممكن است با مرد نامحرمى صحبت كنى و من ناراحت مى شوم! آيا اين غيرت ورزى است يا بازيچه ى شيطان شدن؟