گفت ارزش كار مادرانمان را با پول اندازه گيرى كنيم؟ مگر مادران ما ساختمان و ماشين اند؟ چون مقام مادرى مقام تربيتى است، با ارزش هاى اقتصادى قابل اندازه گيرى نيست. حال اگر شخصيت زن يك شخصيت اقتصادى شد، به همان اندازه از مادرى خارج شده است. زنان به اندازه اى كه مادرند- حال چه مادر باشند، و چه مادروار در مسير تربيت جامعه قدم بردارند- در اصلْ خودشانند و قيمتشان بى انتهاست. ولى اگر خواستند با ارزيابى هاى اقتصادى شخصيت خود را ارزيابى كنند، سخت بى مقدار مى شوند، و در آن صورت تك تك افراد جامعه مسيرشان به جهنم ختم مى شود و از بهشت در مى آيند.
با اين مقدمه خواستم عرض كنم؛ اولًا: حضرت مولى الموحدين (عليه السلام) سخنى نمى گويند كه منجر به تقليل ارزش زن شود. ثانياً: روشن شود حضرت (عليه السلام) مى خواهند فرزندشان و همه ى ما نسبت به بستر تربيت كودكان يعنى مادران حساسيت كامل داشته باشيم. خداوند تأمين نيازهاى اقتصادى خانواده را در شرايط طبيعى به عهده مردان گذاشته تا بهترين شرايط براى تربيت فرزندان و روح خدمت گذارى در خانه، براى زنان فراهم گردد. بايد فضاى صحبت حضرت را شناخت و سعى نمود از توصيه آن حضرت نهايت استفاده را كرد، مثلًا فضاى صحبت من مشخص است. در اين فضا وقتى مى گويم زنى كه مرد شد ارزش ندارد، يك كسى برود بگويد فلانى مى گويد اگر زنان ريش درآورند ديگر ارزش ندارند. سخن را اين طور نقل كردن باعث مى شود تا عملًا مطلب از فضاى خود خارج گردد.