جزايش برآيند همه ى كارها خويش نيست بلكه جزايش بر اساس بهترينِ كارهاى او است. يك وقت تمام زحماتتان را جمع مى كنند و ميانگين مى گيرند و نتيجه را بر اساس ميانگين اعمالتان به شما مى دهند، مى گويند شما يك بار نمره 10 گرفتى، يك بار 12 و يك بار 17، ميانگينش مى شود 13. امّا يك وقت مى گويند آقا تو تلاشت را بكن پايمردى بكن ولى بدان «وَلَنَجْزِيَنَّ الَّذِينَ صَبَرُواْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ»؛ آن هايى كه در دين پايمردى و صبر كردند پاداش آن ها بر اساس آن بهترينى است كه انجام مى دادند. يك بار نمره 10 آوردى، يك بار نمره 12 و يك 17 همه را به تو 17 مى دهند. و اين مژده بزرگى است براى انسانى كه بنا را بر اين گذاشته است كه خلوص خود را روز به روز بيشتر كند. و اين خاصيتِ صبر و پشتكار در دين دارى است.
بعد از طرح آيه ى فوق به عنوان يك اصل كلى؛ در آيه بعد مى فرمايد اى زنان و اى مردان! بگذاريد تا قصه ى زندگى شما را برايتان در اين راستا روشن كنم، قصه ى زندگى شما اين است كه «مَنْ عَمِلَ صَالِحًا مِّن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَى»؛ هركسى مى خواهى باش، زن يا مرد، اگر عمل صالح انجام بدهى و مؤمن هم باشى «فَلَنُحْيِيَنَّهُ حَيَاةً طَيِّبَةً»؛ حتماً حيات چنين كسى را پاك مى كنيم و از وسوسه ها و عدم خلوص ها نجاتش مى دهيم «وَلَنَجْزِيَنَّهُمْ أَجْرَهُم بِأَحْسَنِ مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ» «1»
و نتيجه كارش را با بهترين عملى كه انجام داده به او مى دهيم. «مَا كَانُواْ يَعْمَلُونَ»؛ يعنى با بهترينِ آن كارهايى