اگر زنان با آن روحيه ى لطيف و حساس، در چنين ورطه هايى وارد شوند، چه بر سر روان و قلب آن ها مى آيد خودشان بهتر مى دانند! نمى گويم خواهران فعاليت هاى اجتماعى نداشته باشند، داشته باشند ولى به شرطى كه هزار برابر بيشتر از مردان مواظب خود باشند. چون ما مى خواهيم خودمان از لطافت روحى خارج نشويم تا بتوانيم عبادت خود را حفظ كنيم در حالى كه زنان علاوه بر موضوع فوق، مسئوليت اصلى شان طورى است كه بايد همواره در آن لطافت روحى مستقر باشند تا بتوانند فضاى انس و خدمت را نگه دارند و تربيت صحيحى را إعمال كنند. و از اين لحاظ است كه خواهران بايد قيمت خود را بدانند و با اندك حادثه آن را فرو نگذارند و روح خود را زير لگد اجرائيات و موضوعاتِ زودگذر جامعه له نكنند.
ما معلمان كه مسئول تربيت روح و روان دانش آموزانمان هستيم نه تنها براى بندگى خدا حتى براى ارتباط صحيح با دانش آموزان و دانشجويان خود نياز به روحى لطيف و حساس داريم تا روان دانش آموزان خود را درك كنيم، و به همين جهت وظيفه ى ماست كه روى روح و روان خود سرمايه گذارى خاص بكنيم تا دقت و حساسيت لازم از دست نرود، زيرا مسئوليت تربيت و درك روان متربّى را به عهده داريم، چيزى كه زنان بايد بيشتر از معلمان بر روى آن حساس باشند، و لازمه چنين حساسيتى آن است كه روح خود را مشغول ارتباط با نامحرم نكنند وگرنه محرم روح فرزندان و همسرشان نخواهند بود. اميرالمؤمنين (عليه السلام) مى فرمايند: فرزندم! زنان را در معرض نامحرمان قرار نده. كارى كن كه در حريم تو بمانند، اما نه در اسارت تو.