سوره بلد، بيست آيه دارد و در مكّه نازل شده است.
نام سوره برگرفته از آيه اول است و مراد از «بلد»، شهر مكّه است كه مورد سوگند خداوند قرار گرفته است.
سوره با سوگند آغاز شده و با اشاره به نظام توالد و تناسل انسان، زندگى اين دنيا را همراه با تلاش و زحمت معرّفى مى كند.
آنگاه انسان هاى غافل و مغرور را مورد سرزنش قرار داده و به نعمت هاى با ارزشى كه خداوند به انسان عطا كرده اشاره نموده و راه سپاس از اين نعمت ها را رسيدگى به محرومان و خدمت به يتيمان بيان مى دارد.
البتّه در برابر اين نعمت ها، انسان ها دو گروه مى شوند، گروهى سپاس گزار كه عاقبتى ميمون و مبارك دارند و گروهى كفران پيشه كه پايانى شوم و سخت در انتظار آنهاست.