صفحه ٣٤٦

نكته ها:
در اين سوره بارها آيه «وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ»* تكرار شده و در پايان هر چند آيه، اين هشدار به چشم مى خورد.
كلمه «وَيْلٌ» در مقام هشدار و تهديد به عذاب و هلاكت به كار مى رود و بر اساس روايات، نام وادى خاصّى در جهنّم و يا نام يكى از درهاى آن است.
پيام ها:
1- تكذيب كنندگان دين در معرض هلاكت و نابودى هستند و قهر خداوند نسبت به آنان، يك سنّت الهى است. «وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ أَ لَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ»
2- با طرح تاريخ گذشتگان، وجدان هاى خفته را بيدار كنيد. «أَ لَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ»
3- تكذيب دين سابقه طولانى دارد. لِلْمُكَذِّبِينَ ... الْأَوَّلِينَ 
4- تمدّن هاى بشرى، اگر از مرز دين بگذرند، روبه افول و سقوط مى روند و جاى خود را به تمدن هاى ديگر مى دهند. نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ ... نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ 
5- ريشه جرم و فساد در جامعه، تكذيب دين و ارزشهاى دينى است. المكذبين ... المجرمين 
6- قهر خداوند، قانونمند است و تنها گناهكاران و مجرمان را در برمى گيرد. «كَذلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ»
7- عذاب هاى الهى، از روى انتقام نيست، بلكه بر اساس استحقاق انسان ها است. «كَذلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ»

سوره المرسلات، آيه 24- 20

أَ لَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ ماءٍ مَهِينٍ «20» فَجَعَلْناهُ فِي قَرارٍ مَكِينٍ «21» إِلى  قَدَرٍ مَعْلُومٍ «22» فَقَدَرْنا فَنِعْمَ الْقادِرُونَ «23» وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِلْمُكَذِّبِينَ «24»