صفحه ١٩٤

سوره حاقّه 

اين سوره، پنجاه و دو آيه دارد و در مكّه نازل شده است. نام سوره برگرفته از آيه اول است و به معناى امر ثابت و محقّق است.
محور مطالب اين سوره قيامت و ويژگى هاى آن است و سه نام از نام هاى قيامت: «الْحَاقَّةُ»، «القارعة»، «الْواقِعَةُ» در اين سوره آمده است.
سرنوشت شوم اقوام پيشين، عظمت قرآن و پيامبر، ويژگى دوزخ و بهشت و دوزخيان و بهشتيان، بخش هاى بعدى اين سوره را تشكيل مى دهد.

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 
به نام خداوند بخشنده مهربان 

سوره الحاقة، آيه 5- 1

الْحَاقَّةُ «1» مَا الْحَاقَّةُ «2» وَ ما أَدْراكَ مَا الْحَاقَّةُ «3» كَذَّبَتْ ثَمُودُ وَ عادٌ بِالْقارِعَةِ «4» فَأَمَّا ثَمُودُ فَأُهْلِكُوا بِالطَّاغِيَةِ «5»
آن امر راستين. چيست آن امر راستين. و تو چه مى دانى كه چيست آن امر راستين. قوم ثمود و عاد آن حادثه كوبنده را تكذيب كردند. پس قوم ثمود به خاطر طغيان گرى نابود شدند.

نكته ها:
 «الْحَاقَّةُ» از «حق» به معناى امر ثابت و محقّق است. اين كلمه، يكى از نام هاى قيامت است، زيرا قيامت واقعه اى حتمى، حقيقى و ثابت است.