صفحه ٨٤

سوره التغابن، آيه 13

اللَّهُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ وَ عَلَى اللَّهِ فَلْيَتَوَكَّلِ الْمُؤْمِنُونَ «13»
خداوند، معبودى است كه جز او معبود ديگرى نيست؛ و مؤمنان تنها بر او توكّل كنند.

نكته ها:
در اين آيه به جاى آنكه بفرمايد: «اطيعوا الله و الرسول»، مى فرمايد: «أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ»، يعنى كلمه اطاعت تكرار مى شود. زيرا بين اين دو اطاعت تفاوت است، اطاعت از خداوند در فرمان هاى ثابت است و اطاعت از رسول، در امورى است كه به عنوان حاكم اسلامى صادر مى كند.
پيامبر معصوم است، چون فرمان به اطاعت بى قيد و شرط از غير معصوم، در حقيقت فرمان به انجام گناه است.
عبارت «لا إِلهَ إِلَّا هُوَ» را هم مى توان به معناى نفى وجود هر معبودى جز خداوند و هم نفى شايستگى هر معبودى جز او دانست.
پيام ها:
1- اطاعت از خداوند بايد همراه با اطاعت از رهبر آسمانى باشد. «أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ»
2- انسان، آزاد آفريده شده است، هم قدرت دارد سرپيچى كند و هم مى تواند اطاعت كند. أَطِيعُوا اللَّهَ ... فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ 
3- مُبلّغ نبايد انتظار پذيرش و پيروى همه مردم را داشته باشد. فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ ...
4- گرچه بعضى سرپيچى كنند، اما پيامبر وابسته به خداست و خداوند حامى اوست. «رَسُولِنَا»
5- پيامبران الهى، حق اجبار مردم را ندارند، فقط مسئول ابلاغ هستند. «فَإِنَّما عَلى  رَسُولِنَا الْبَلاغُ الْمُبِينُ»
6- اگر انسان به وظيفه خود عمل كند، نبايد روى گردانى مردم سبب دلسردى يا