صفحه ٨٣

پيام ها:
1- مصيبت ها در مدار اذن الهى است، نه تصادف و اتفاق. خداوند مانع تأثير حوادث نمى شود. «ما أَصابَ مِنْ مُصِيبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ»
2- ايمان، سبب جلب رحمت و هدايت ويژه الهى، در برابر مصيبت ها مى گردد.
ما أَصابَ مِنْ مُصِيبَةٍ ... وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ يَهْدِ قَلْبَهُ 
3- خداوند، به مؤمنان مصيبت زده راه علاج و درمان يا تحمل و تكليف و صبر را الهام مى كند. «وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ يَهْدِ قَلْبَهُ»
4- كسى كه به علم و اراده خداوند ايمان دارد، در برابر حوادث، صبر و توكّل و اميد را از دست نمى دهد. «وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ يَهْدِ قَلْبَهُ»
5- دريافت الطاف الهى بر اساس گامى است كه خود انسان برمى دارد. «مَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ يَهْدِ قَلْبَهُ»
6- خداوند مى داند كه ايمان ما واقعى است يا منافقانه. وَ مَنْ يُؤْمِنْ بِاللَّهِ ... وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عَلِيمٌ 
7- مصيبت ها با اذن و علم الهى است و در آنها اسرارى نهفته است كه خداوند مى داند. ما أَصابَ مِنْ مُصِيبَةٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ... وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عَلِيمٌ 
8- توجّه انسان به احاطه علمى خداوند، سبب تحمل مصيبت ها و پايدارى در برابر مشكلات است. ما أَصابَ مِنْ مُصِيبَةٍ ... وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ ءٍ عَلِيمٌ 

سوره التغابن، آيه 12

وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ فَإِنْ تَوَلَّيْتُمْ فَإِنَّما عَلى  رَسُولِنَا الْبَلاغُ الْمُبِينُ «12»
خداوند را (در اوامر و نواهى شريعت) اطاعت كنيد و پيامبر را (در دستورات حكومت و سنّت هايش) پيروى نماييد، پس اگر روى گردانيد، (بدانيد كه) همانا بر رسول ما جز پيام رسانى آشكار (وظيفه ديگرى) نيست.