بى تعهّد و دين فروش كه حقيقت را كتمان مى كنند، كسانى كه دنيا را بر آخرت ترجيح مى دهند و منافقان. «1»
پيام ها:
1- هر چيزى كه به جاى حق بنشيند، سبب انحراف و گمراهى مى شود. لا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ ... وَ قَدْ أَضَلُّوا ...
2- تبليغات سوء، اثر خود را مى گذارد. قالُوا لا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ ... وَ قَدْ أَضَلُّوا كَثِيراً
3- گمراهى و انحراف درجاتى دارد. «لا تَزِدِ الظَّالِمِينَ إِلَّا ضَلالًا»
4- قهر و كيفر الهى به خاطر عملكرد خود ماست. «مِمَّا خَطِيئاتِهِمْ أُغْرِقُوا»
5- شرك بستر خطاهاست. لا تَذَرُنَّ آلِهَتَكُمْ ... مِمَّا خَطِيئاتِهِمْ أُغْرِقُوا
6- غرق قوم نوح، كيفر بخشى از انحرافات آنان بود. «مِمَّا خَطِيئاتِهِمْ»
7- آتش برزخى، در وسط آب نيز هست. «أُغْرِقُوا فَأُدْخِلُوا ناراً»
8- كيفر رها كردن رسول خدا، بى ياور شدن است. عَصَوْنِي ... فَلَمْ يَجِدُوا لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْصاراً
9- كسى كه خدا دارد، نه يك يار، كه يارانى دارد. «فَلَمْ يَجِدُوا لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْصاراً»
10- در برابر قهر الهى، مال و ثروت و بت و مكر و حيله، فرزند و طرفدار هيچ يك كارايى ندارند. «فَلَمْ يَجِدُوا لَهُمْ مِنْ دُونِ اللَّهِ أَنْصاراً»
سوره نوح، آيه 27- 26
وَ قالَ نُوحٌ رَبِّ لا تَذَرْ عَلَى الْأَرْضِ مِنَ الْكافِرِينَ دَيَّاراً «26» إِنَّكَ إِنْ تَذَرْهُمْ يُضِلُّوا عِبادَكَ وَ لا يَلِدُوا إِلَّا فاجِراً كَفَّاراً «27»
و نوح گفت: پروردگارا از اين كافران هيچ كس بر زمين باقى نگذار. زيرا اگر آنان را باقى گذارى بندگانت را گمراه مى كنند و جز گناهكار و كفرپيشه نمى زايند.