صفحه ١٥٧

«صافات» به صورت اسم فاعل آمده است، يعنى پرنده با بال هاى باز پرواز مى كند، ولى كلمه «يَقْبِضْنَ» به صورت فعل آمده، زيرا پرنده گاهى بال هاى خود را جمع مى كند.
پيام ها:
1- تهديدهاى خداوند را جدى بگيريم. (قهر خداوند درباره پيشينيان عملى شده است، قارون به زمين فرو رفت و بر قوم لوط از آسمان سنگريزه باريد. پس شما از تاريخ آنان عبرت بگيريد.) «فَكَيْفَ كانَ نَكِيرِ»
2- خداوند، پيامبرش را در برابر تكذيب مردم دلدارى مى دهد. «لَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ»
3- تاريخ گذشته، چراغ راه آيندگان است. «كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ»
4- تكذيب انبيا، رمز قهر الهى است. كَذَّبَ ... فَكَيْفَ كانَ نَكِيرِ
5- ابزارهاى مادّى شما را مغرور نكند. (گرچه پرنده از طريق بال زدن پرواز مى كند ولى آنچه او را در هوا نگاه مى دارد، قدرت خداوند است.) «ما يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمنُ»
6- هيچ چيز را براى خدا شريك قرار ندهيد. «إِلَّا الرَّحْمنُ»
7- نعمت هاى الهى بر اساس رحمت است. «ما يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمنُ»
8- نظام هستى، زير نظر خداوند اداره مى شود. «إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْ ءٍ بَصِيرٌ»

سوره الملك، آيه 21- 20

أَمَّنْ هذَا الَّذِي هُوَ جُنْدٌ لَكُمْ يَنْصُرُكُمْ مِنْ دُونِ الرَّحْمنِ إِنِ الْكافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ «20» أَمَّنْ هذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ بَلْ لَجُّوا فِي عُتُوٍّ وَ نُفُورٍ «21»
آيا كيست اين كسى كه سپاه شماست و شما را در برابر (قهر) خداوند رحمن يارى مى دهد؟ كافران جز در فريب نيستند. آيا كيست آن كه اگر خداوند رزقش را قطع كند به شما روزى دهد؟ بلكه آنان در سركشى و فرار (از حقيقت) لجاجت مى كنند.