صفحه ١٦٥

3- در شيوه تبليغ، گاهى حقايق را بايد در قالب فرض مطرح كرد. «إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ»
4- كفار، همان گونه كه نسبت به شخص پيامبر بغض و كينه دارند، نسبت به پيروان او هم كينه دارند. «أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَ مَنْ مَعِيَ»
5- مؤمن بايد بين بيم و اميد زندگى كند. أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ ... أَوْ رَحِمَنا
6- هيچ چيز و هيچ كس نمى تواند مانع نزول قهر الهى بر كفّار شود. «فَمَنْ يُجِيرُ الْكافِرِينَ مِنْ عَذابٍ أَلِيمٍ» (شعار بعضى از كافران، «وَ ما نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ» «1»* بود، يعنى ما گرفتار عذاب نمى شويم ولى قرآن مى فرمايد آنان به عذاب دچار مى شوند.)
7- كسى كه براى اولياى خداوند آرزوى درد و هلاكت كند، به عذاب دردناك گرفتار خواهد شد. «عَذابٍ أَلِيمٍ»

سوره الملك، آيه 30- 29

قُلْ هُوَ الرَّحْمنُ آمَنَّا بِهِ وَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْنا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلالٍ مُبِينٍ «29» قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ ماؤُكُمْ غَوْراً فَمَنْ يَأْتِيكُمْ بِماءٍ مَعِينٍ «30»
بگو: او خداى رحمان است، ما به او ايمان آورده ايم و بر او توكل نموده ايم، پس خواهيد دانست، كيست آن كه در گمراهى آشكار است. بگو: به من خبر دهيد اگر آب (چشمه ها و چاههاى) شما در زمين فرو رود، كيست آن كه آب روان و گوارا براى شما بياورد.

نكته ها:
زمين متشكّل از بخش هاى نفوذپذير ونفوذناپذير است. اگر تمام قسمت هاى آن نفوذناپذير بود، آبى ذخيره نمى شد و اگر تمام زمين نفوذپذير بود، زمين به صورت باتلاق در مى آمد.
 «غور» به معناى فرورفتن در عمق است و «مَعِينٍ» به معناى آسان و روان است.
آخرين آيه به منزله تفسير آيه قبل است. در آيه 29 مى فرمايد: «قُلْ هُوَ الرَّحْمنُ» و در آيه