پيام ها:
1- كفر در دنيا، سبب روسياهى در آخرت است. سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا ...
2- در قيامت علاوه بر عذاب جسمى، عذاب روحى تحقير نيز وجود دارد. «هذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَدَّعُونَ»
سوره الملك، آيه 28
قُلْ أَ رَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَ مَنْ مَعِيَ أَوْ رَحِمَنا فَمَنْ يُجِيرُ الْكافِرِينَ مِنْ عَذابٍ أَلِيمٍ «28»
(اى پيامبر!) بگو: اگر خداوند من و كسانى را كه با من هستند نابود كند، يا بر ما رحم نمايد، پس چه كسى كافران را از عذاب دردناك پناه مى دهد؟
نكته ها:
در روايات مى خوانيم كه كفّار مكّه آرزوى مرگ پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و مسلمانان را داشتند. اين آيه مى فرمايد و بر فرض كه آنان از دنيا بروند، چه كسى شما را از قهر خدا پناه خواهد داد؟
در سوره طور نيز اين آرزو مطرح شده است: «أَمْ يَقُولُونَ شاعِرٌ نَتَرَبَّصُ بِهِ رَيْبَ الْمَنُونِ» «1» آنان مى گويند: محمد شاعرى است كه برايش حوادث تلخ و مرگ را انتظار مى كشيم. در آيه 12 سوره فتح نيز اين آرزوى كفار مطرح شده است كه پيامبر و مؤمنان از جبهه سالم برنگردد. «بَلْ ظَنَنْتُمْ أَنْ لَنْ يَنْقَلِبَ الرَّسُولُ وَ الْمُؤْمِنُونَ إِلى أَهْلِيهِمْ»
مى گويند كودكى گريز پاى، مرگ استادش را از خداوند طلب مى كرد، پدرش به او گفت: اگر مى خواهى از درس و بحث خلاصى يابى، بايد مرگ مرا از خداوند طلب كنى، زيرا اگر معلم تو بميرد، من تو را نزد معلم ديگرى خواهم فرستاد.
پيام ها:
1- شيوه احتجاج و گفتگوى با كفّار را از وحى ياد بگيريم. قُلْ أَ رَأَيْتُمْ ...
2- پيامبر امين وحى است. قُلْ ...، (حتى كلمه «قُلْ» را حذف نمى كند.)