صفحه ١٧٢

11. كم خرج، كريم الطبع و خوش معاشرت بود.
12. بدون اينكه قهقهه كند، هميشه تبسّمى بر لب داشت.
13. بدون اينكه چهره درهم كشيده باشد، هميشه اندوهگين به نظر مى رسيد.
14. بدون اينكه از خود ذلتى نشان دهد، همواره متواضع بود.
15. بدون اينكه اسراف ورزد، سَخىّ بود.
16. بسيار دل نازك و مهربان بود.
17. هرگز دست طمع بسوى چيزى دراز نكرد.
18. هنگام بيرون رفتن از خانه، خود را در آينه مى ديد، موى خود را شانه مى زد و چه بسا اين كار را در برابر آب انجام مى داد.
19. هيچ گاه در مقابل ديگران پاى خود را دراز نمى كرد.
20. همواره بين دو كار، دشوارتر آن را انتخاب مى كرد.
21. هيچ وقت به خاطر ظلمى كه به او مى شد در صدد انتقام بر نمى آمد مگر آنكه محارم خدا هتك شود كه به خاطر هتك حرمت خشم مى كرد.
22. هيچ وقت در حال تكيه كردن غذا ميل نكرد.
23. هيچ وقت شخصى از او چيزى درخواست نكرد كه جواب (نه) بشنود و حاجت حاجتمندان را رد نكرد.
24. نمازش در عين تماميّت، سبك و خطبه اش كوتاه بود.
25. مردم، آن حضرت را به بوى خوشى كه از او به مشام مى رسيد، مى شناختند.
26. وقتى در خانه مهمان داشت، اول كسى بود كه شروع به غذا مى كرد و آخرين كسى بود كه از غذا دست مى كشيد تا مهمانان راحت غذا بخورند.
27. بر سر سفره، هميشه از غذاى جلوى خود ميل مى كرد.
28. آب را با سه نفس مى آشاميد.
29. جز با دست راست چيزى نمى داد و نمى گرفت و غذا نمى خورد.
30. وقتى دعا مى كرد، سه بار دعا مى كرد و وقتى سخن مى گفت در كلام خود تكرار نداشت.