معناى اذكار توجه پيدا كنيم و از توجه خود به غير خداوند بكاهيم و با تمركز بيشترى ذكر بگوييم، رفته رفته روح و دلمان آمادگى بيشترى براى توجهات خالصانه تر پيدا خواهد كرد.
بهترين فرصت ها براى عبادت و خلوت با خداوند
گاهى برخى از طلاب و كسانى كه به كسب علم و دانش اشتغال دارند، از پراكندگى حواس و عدم تمركز در هنگام مطالعه شكوه دارند و از اساتيد و يا دوستان خود راه كارى براى تمركز حواس مى‌طلبند. بديهى است كه اگر انسان به هنگام مطالعه تمركز حواس داشته باشد، مطالب را بهتر مى‌فهمد و از فرصت مطالعه بيشتر استفاده مى‌كند. از جمله راه كارهايى كه به اين افراد ارايه مى‌شود اين است كه سعى كنند انگيزه و شوق خود به مطالعه را گسترش بخشند. هم چنين انتخاب محيطى آرام و بى سروصدا و خالى از مزاحمت و عواملى كه توجه انسان را به خود مشغول سازد در اين امر مؤثر است. به اين افراد توصيه مى‌شود با تمرين و به تدريج بكوشند كه به هنگام مطالعه فكر و توجهشان فقط معطوف به مطالب كتاب گردد و از توجه به امور ديگر خوددارى كنند.
درباره نماز و ذكر و توجه به خدا نيز اين سؤال مطرح مى‌شود كه چه كنيم تا در هنگام نماز و گفتن ذكر خدا حضور قلب داشته باشيم و توجهمان فقط معطوف به خداوند گردد؟ پاسخ اين است كه در درجه اول بايد تمرين و ممارست داشته باشيم. در كنار ساير عوامل، تمرينْ اساسى ترين عامل براى رسيدن به هر هدفى است. در كنار تمرين، بايد سعى كنيم بهترين وقت خود را به نماز و عبادت و ذكر خدا اختصاص