﴿ صفحه 131﴾
اين دستور برنامه كاملى در ذكر خدا و ارتباط با مبدأ وجود است. بى ترديد مقصود از چنين تسبيح و عبادتى كه بخشى از شب را فرا مى گيرد فراتر از نمازهاى واجب، و عبارت است از نمازها و اذكار مستحبى كه انسان در صدد انجام آن‌ها بر مى‌آيد و برنامه درازمدت و مستمرى را براى آن‌ها در نظر مى گيرد.
كشف حجاب ها براى اهل ذكر
اگر ما به دستورات و توصيه هاى اهل بيت(عليهم السلام) توجه مى‌كرديم، راه هاى سعادت و نيك بختى را در آن‌ها مى يافتيم. اما افسوس كه دون همتى ما باعث شده كه توجهى به دستورالعمل ها و راه هاى خودسازى كه در سخنان ائمه(عليهم السلام) و علماى ربانى آمده، نداشته باشيم. اگر انسان به اين دستورات توجه كافى مبذول دارد بى ترديد به سرمنزل مقصود خواهد رسيد. چنان كه دوستان خدا و اهل ذكر اين راه را طى كردند و به مرحله اى از تعالى و كمال والاى انسانى رسيدند كه طبق فرمايش حضرت در اين خطبه، خداوند در هر دورانى آنان را براى خود بر مى گزيند و چندان به آنان عنايت و توجه دارد كه با فكر و عقل آن‌ها نجوا مى‌كند و راه هاى ناديده را به رويشان مى گشايد و چشم و گوششان را بينا و شنوا مى گرداند:
فَكَشَفُوا غِطَاءَ ذَلِكَ لاَِهْلِ الدُّنْيَا حَتَّى كَأَنَّهُمْ يَرَوْنَ مَا لاَيَرَى النَّاسُ وَ يَسْمَعُونَ مَا لاَ يَسْمَعُونَ...؛ آن گاه كه آنان بر عالم غيب اطلاع يافتند و عالم برزخ و سرانجام برزخيان را به عيان مشاهده كردند و به حقانيت وعده هاى الهى پى بردند، پرده عالم ناديده و غيب را از برابر چشمان