معارف بوک

دل خود را از وسوسه نگاه داشته و اجازه ورود وسوسه هاى شيطانى را به قلب خويش ندهد.
3ـ «يَحْفَظُ عِلْمى و نَظَرى اِلَيْهِ»
متوجه باشد كه من ناظر و مراقب بر همه اعمال و كارهاى او مى باشم.
4ـ «تَكُونُ قُرَّةُ عَيْنَيْهِ الْجُوعَ»
گرسنگى را موجب چشم روشنى خود بداند.
   آنگاه خداى متعال خطاب به حبيب خود مى فرمايد:
«يا اَحْمَدُ: لَوْ ذُقْتَ حَلاوَةَ الْجُوعِ والصَّمْتِ والْخَلْوَةِ وما وَرِثُوا مِنْها، قالَ يا رَبِّ: ما ميراثُ الْجُوعِ؟ قالَ: اَلْحِكْمَةُ وَ حِفْظُ الْقَلْبِ وَ التَّقَرُّبُ اِلَىَّ والْحُزْنُ الدّائِمُ وخِفَّةُ الْمَؤُنَةِ بَيْنَ النّاسِ وَ قَوْلُ الْحَقِّ وَ لايُبالى عاشَ بِيُسْر اَمْ بِعُسْر. يا اَحْمَدُ: هَلْ تَدْرى بِاَىِّ وَقْت يَتَقَرَّبُ الْعَبْدُ اِلَىَّ؟ قال: لا يا رَبِّ، قالَ: اِذا كانَ جائِعاً اَوْ ساجِداً.»

 ميراث گران بها
   اى احمد: اى كاش مى دانستى كه گرسنگى و سكوت چقدر شيرين اند و آثار اين دو چقدر زياد است.
   حضرت(صلى الله عليه وآله) عرض مى كند: پروردگارا، ميراث و اثر گرسنگى و سكوت چيست؟
   خداوند پاسخ مى دهد كه آثار اين دو عبارتند از:
1ـ حكمت:
   يعنى گرسنگى و سكوت مقدمه و زمينه ساز حكمت و شناخت حقايق است.
2 ـ حفظ قلب:
   يعنى در همه حال اختيار قلب و دل آدمى به دست خود اوست.
3ـ تقرّب به سوى من:
   عبد به واسطه گرسنگى و سكوت مى تواند به من نزديك گردد و قرب معنوى پيدا كند.
4ـ حزن و اندوه دايم:
   حالت حزن كه از حالات ممدوح است (پس از اين، راجع به مدح حزن توضيح خواهيم داد) از آثار جوع و سكوت است.