مى شمرد. پس از ديدگاه اسلام قوام شخصيت انسان، به ايمان و كفر است، آن ايمان و كفرى كه در دل انسان ريشه دارد. اگر گاهى، در عمل، از مؤمن انحرافى سر مى زند و يا از كافر كار خوبى سرمى زند، موجب تغيير هويت و شخصيت آن دو نمى گردد. گفته خداوند در حديث معراج كه اى پيامبر، اهل دنيا را دشمن بدار، نبايد موجب گردد با هر كسى كه صفت زشتى از او سرزد دشمن شويم، اگر چنين باشد، شايسته است هر كس در ابتدا با خود دشمنى كند، چون در هر يك از ما برخى از ويژگى هاى اهل دنيا وجود دارد.
ويژگى هاى بيست گانه اهل دنيا
در ادامه حديث معراج پيامبر(صلى الله عليه وآله وسلم) از ويژگى هاى اهل دنيا و آخرت سؤال مى كند و خداوند در ابتدا، به بيان بيست ويژگى از اهل دنيا مى پردازد و پس از آن ويژگى هاى اهل آخرت را ذكر مى كند:
«قالَ: اَهْلُ الدُّنْيا مَنْ كَثُرَ اَكْلُهُ و ضِحْكُهُ وَ نَوْمُهُ و غَضَبُه»
خداوند مى فرمايد: اهل دنيا كسى است كه پرخور و پرخنده و پرخواب و پرغضب است.
اولين ويژگى اهل دنيا: پرخورى و شكم بارگى است. شكى نيست كه دنياخواهى از شكم شروع مى گردد و شكم ريشه اكثر مفاسد است. كسانى كه شكم پرستند، براى ارضاى لذت جويى شكم، به دنبال مال حرام نيز مى روند و پس از آن به ارضاى ساير شهوات مى پردازند.
اولين چيزى كه انسان را به سوى خود جلب مى كند و حتى اولين چيزى كه كودك در هنگام تولد درخواست مى كند، خوردنى هاست، لذا اهل دنيا همّشان شكم بارگى است. در مقابل، اهل آخرت پرخور و شكم باره نيستند، بلكه به اندازه نياز و ضرورت و در حدى كه براى عبادت و انجام وظايف توان داشته باشند، غذا تناول مى كنند، آن هم نه به جهت لذت بردن از خوردنى هاى دنيا بلكه براى كسب نيرو.
دومين ويژگى: خنده فراوان است. اهل دنيا همواره مى خندد، چون در انديشه آخرت