معارف بوک

باز خداوند در قرآن مى فرمايد:
«لَهُمْ ما يَشاءُونَ فيها وَ لَدَيْنا مَزيد»(89)
براى آن بندگان در آنجا هر چه بخواهند مهياست و باز افزون تر از آن (نعمت هاى بهشتى) نزد ما خواهد بود.
   خدا آن قدر به بهشتيان پاداش مى دهد كه در وهم نمى گنجد و تصور آن نعمتها و درك لذت آنها، براى ما امكان ندارد. او بيش از درخواست نيكوكاران به آنها مى دهد، چرا كه انسان چيزى را مى تواند درخواست كند كه قابل تصور باشد و علم بدان تعلق گيرد؛ ولى چيزى كه از محدوده علم و آگاهى ما خارج است و براى ما قابل تصور نيست، درخواست نمى كنيم ولى خدا آن نعمت هاى فوق تصور را نيز به بهشتيان مى دهد:
«فَلاتَعْلَمُ نَفْس مّا اُخْفِىَ لَهُمْ مِنْ قُرَّةِ اَعْيُن جَزائاً بِما كانُوا يَعْمَلُون»(90)
هيچ كس نمى داند كه پاداش شب زنده داران چه نعمتها و لذتهاى بى شمارى است كه باعث روشنى چشمهاست و خداوند آنها را در عالم غيب براى شب زنده داران ذخيره كرده است.

 اسلام و كفر، ملاك دوستى و دشمنى
   از اينكه در برخى از روايات وارد شده كه دشمن اهل دنيا باشيد، نبايد پنداشت كه با هر كس كه به برخى از ويژگى هاى دنياپرستان متصف گرديده دشمنى ورزيم،ولو او مسلمان و شيعه باشد: مثلا اگر ديديم كسى پرخور است، با او دشمن شويم! نبايد با مؤمن دشمن بود، حتى اگر گناهكار باشد، بلكه بايد عمل ناشايست او را دشمن داشت.
   در روايتى وارد شده است كه وقتى خدا كسى را دوست بدارد، هرگز با او دشمنى نمى كند و اگر كار ناشايستى از او سرزد، تنها آن كار بد را دشمن مى دارد. در مقابل خداوند با كافر دشمن است و حتى اگر هزاران كار نيك نيز انجام دهد، با خودش دشمن است، ولى كارش را نيك