معارف بوک

نكته ها:
انسان مؤمن، چون به علم و حكمت و رحمت خداوند ايمان دارد، مى داند كه بدون دليل و حكمت و عدالت، به كسى مصيبتى نمى رسد و هر مصيبتى، يا نتيجه عمل خود انسان است «ما أَصابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِما كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ» «1» و يا اسباب آزمايش و امتحان براى رشد و كمال. «فَأَخَذْناهُمْ بِالْبَأْساءِ وَ الضَّرَّاءِ لَعَلَّهُمْ يَتَضَرَّعُونَ» «2»
 «اذن» در قرآن، هم به معناى اذن تكوينى الهى آمده است، مانند رويش گياهان در زمين هاى آماده، كه با اذن الهى صورت مى گيرد: «وَ الْبَلَدُ الطَّيِّبُ يَخْرُجُ نَباتُهُ بِإِذْنِ رَبِّهِ» «3» و هم به معناى اذن تشريعى، نظير آيه «أُذِنَ لِلَّذِينَ يُقاتَلُونَ بِأَنَّهُمْ ظُلِمُوا» «4» يعنى به مظلومان اجازه دفاع داده شده است. در اينجا مقصود از اذن، همان اذن تكوينى الهى است، يعنى تمام حوادث در مدار علم و اراده اوست و خداوند از هيچ چيز غافل نيست، خداوند اسباب و وسايلى را براى رسيدن به خير يا شر فراهم كرده و هر موجودى، از هر يك از اسباب استفاده كند نتيجه اش را خواهد گرفت.
نمونه هدايت قلب كه مايه آرامش مؤمنان مصيبت زده مى شود، در سوره بقره آمده است:
 «الَّذِينَ إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ أُولئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ وَ أُولئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ» «5» كسانى كه هنگام برخورد با مصيبت مى گويند: ما براى خدا هستيم و به سوى او بازمى گرديم، انان علاوه بر دريافت صلوات ورحمت الهى، هدايت يافتگان واقعى هستند.
ايمان كه يك امر درونى است، اگر در انسان جاى بگيرد باعث هدايت يابى قلب مى شود و اگر روح و قلب انسان هدايت شود، رفتار و گفتارش نيز هدايت شده است. يَهْدِ قَلْبَهُ ...