صفحه ٥٥

نكته ها:
در سوره توبه، خداوند به پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله مى فرمايد: اموال و اولاد منافقان ترا به شگفتى نياندازد، در اين جا مى فرمايد: قيافه و بيان آنان سبب شگفتى شما نشود.
گرچه در اين آيه، مخاطب پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله است ولى مراد تمام مسلمانان هستند كه ممكن است ظواهر و بيان منافقان آنان را تحت تأثير قرار دهد.
پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله فرمود: مؤمن چهار دشمن دارد: مسلمانى كه به او حسد مى ورزد: «مؤمن يحسده»، منافقى كه كينه او را در دل دارد: «منافق يبغضه»، شيطانى كه او را گمراه مى كند:
 «شيطان يضله»، كافرى كه به جنگ او مى آيد: «كافر يقاتله». «1»
چوب اگر در سقف و ديوار و در و پنجره به كار رفته باشد مفيد است، ولى اگر آن را در كنارى به چيزى تكيه دهند، نشانه بلا استفاده بودن آن است. «خُشُبٌ مُسَنَّدَةٌ»
تشبيه منافقان به تنه هاى بريده شده درخت، «كَأَنَّهُمْ خُشُبٌ مُسَنَّدَةٌ»، از جهاتى مى تواند باشد از جمله: 1. سبكى و پوكى و شكسته شدن در برابر فشار و ضربه؛ 2. جمود و خشكى و عدم انعطاف و تأثير پذيرى؛ 3. عدم استقلال در ايستادن روى پاى خود؛ 4. عدم قدرت بر شنيدن و انديشيدن.
منافقان، از مؤمنان دلهره دارند و همواره نگرانند كه مبادا آيه اى درباره آنان نازل شود:
 «يَحْسَبُونَ كُلَّ صَيْحَةٍ عَلَيْهِمْ» نظير آيه 64 توبه كه مى فرمايد: «يَحْذَرُ الْمُنافِقُونَ أَنْ تُنَزَّلَ عَلَيْهِمْ سُورَةٌ تُنَبِّئُهُمْ بِما فِي قُلُوبِهِمْ»
 «هم العدو» يعنى دشمن واقعى اين افراد هستند، زيرا اولًا درون جامعه هستند و از اسرار مسلمانان آگاهند، ثانياً چون در لباس دوست هستند شناخت آنان مشكل است، ثالثاً چون ناشناخته اند مبارزه با آنان سخت تر است، رابعاً چون پيوندهاى نسبى و سببى با مسلمانان دارند برخورد با آنان پيچيده تر است و خامساً ضربه آنان غافلگيرانه تر است.