نكته ها:
«نزع» به معناى جدا كردن با كندن و كشيدن است. «غرق» و «اغراق» به معناى شدت است. «نشط» به معناى گشودن گره است و نشاط يعنى آنكه عقده هاى روحى باز شوند. بر خلاف بعضى انسان ها كه نمازشان با كسالت و انفاقشان با كراهت است، فرشتگان الهى در انجام مأموريّت ها با نشاط هستند. «ناشط» به كسى گويند كه كارى را با رغبت انجام مى دهد. همچنين اين كلمه، در مورد كسى كه سطل آب را از چاه بيرون مى كشد، گفته مى شود، گويا فرشتگان جان مؤمنان را به آرامى بيرون مى كشند. «1»
«نازعات» و «ناشطات» در واقع دو وصف براى طايفه اى از فرشتگان است و چون كلمه «طائفة» مؤنث است اين صفات نيز مؤنث آمده است.
«سابحات» از «سبح» به معناى حركت سريع در آب يا هواست. اشاره به اينكه فرشتگان در انجام مأموريّت هاى الهى سريع و چابك هستند.
به فرموده حضرت على عليه السلام، فرشتگان با آرامى و رفاقت جان مؤمنين را مى گيرند.
«يقبضون ارواح المومنين يسئلونها سلا رفيقا» «2»
سوگند خداوند به فرشتگان، هم نشانه اهميّت و جايگاه فرشتگان در نظام هستى است و هم اهميّت امرى كه برايش سوگند ياد شده است.
ممكن است پنج صفتى كه در اين آيات آمده، براى پنج گروه فرشته باشد و ممكن است براى يك گروه باشد، به اين معنا كه به محض صدور فرمان از جا كنده و با نشاط پيگيرى و با سرعت حركت مى كنند و از يكديگر سبقت مى گيرند تا فرمان را مدبّرانه انجام دهند. «3»
پيام ها:
1- هر كس دل بسته تر به ماديات باشد، دل كندنش از آن سخت تر خواهد بود. «وَ النَّازِعاتِ غَرْقاً»
2- لحظه مرگ، آغاز پاداش و كيفر است. «غَرْقاً، نَشْطاً»
3- هردسته از فرشتگان مأمور كارى مخصوص اند. «النَّازِعاتِ، النَّاشِطاتِ، السَّابِحاتِ»