اينجا عنوان «فَنِعْمَ الْقادِرُونَ» را مطرح مى كند. آرى، او بهترين خالق و بهترين قادر است.
عبارتِ «فَنِعْمَ الْقادِرُونَ» را دو گونه مى توان معنا كرد:
الف. با توجّه به عبارتِ «إِلى قَدَرٍ» و «فَقَدَرْنا» كه پيش از آن آمده، مراد از «قادرون» اندازه گيرى باشد كه خداوند بهترين اندازه گيرى را در مورد انسان به كار برده است.
ب. با توجّه به آنكه بحث خلقت و مراحل آن است كه نياز به قدرت دارد، مراد از «قادرون» قدرت و توان باشد كه خداوند كمال قدرت را در آفرينش انسان به كار برده است.
خداوند در همه چيز بهترين است:
بهترين يارى كننده و بهترين سرپرست: «نِعْمَ الْمَوْلى وَ نِعْمَ النَّصِيرُ» «1»*
بهترين پشتيبان: «نِعْمَ الْوَكِيلُ» «2»
بهترين مهد گستر: «فَنِعْمَ الْماهِدُونَ» «3»
بهترين اجابت كننده: «فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ» «4»
بهترين پاداش دهنده: «نِعْمَ أَجْرُ الْعامِلِينَ» «5»*
بهترين قادر و تقدير كننده: «فَنِعْمَ الْقادِرُونَ»
پيام ها:
1- آفرينش انسان از آبى بى مقدار، هم نشانه عظمت و قدرت الهى است و هم دليلى بر معاد و آفرينش دوباره انسان. «أَ لَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ ماءٍ مَهِينٍ»
2- ياد ضعف ها و ناچيز بودن گذشته ها، غرور و تكبر انسان را از بين مى برد. «أَ لَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ ماءٍ مَهِينٍ»
3- در شيوه دعوت و تبليغ، از مسايل محسوس بگوييد. «أَ لَمْ نَخْلُقْكُمْ مِنْ ماءٍ مَهِينٍ»