صفحه ٢٢٦

آنان ياوه گويى مى كنند و همه چيز را به بازى گرفته اند، بايد به حال خود رها شوند. «فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَ يَلْعَبُوا»
9- رها كردن مردم لجوج، همان مهلت دادن به آنهاست. «فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا»
10- معاد، جسمانى است. «يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْداثِ»
11- سرعت در جمعيّت انبوه، نشانه وحشت و اضطراب كافران در قيامت است. «سِراعاً»
12- رسوايى و ذلّت در قيامت، سراسر وجود كافران را فرامى گيرد. «تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ»
13- انبيا، همواره مردم را نسبت به قيامت هشدار مى دادند. يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ ...
الْيَوْمُ الَّذِي كانُوا يُوعَدُونَ 

                         «والحمدللّه ربّ العالمين»