توجّه كنيد؛ خود فاطمه زهرا (س) هم دُرّى است گرانمايه و ذاتى است قدسى كه اولياءالله در كنار توجّه به ساير ذوات قدسى، از ذات مقدس اين بانوى بزرگ غافل نبوده اند و چه بهره ها از آن مقام گرفته اند كه بدون بهره مندى از آن به سلوك كاملى نمى رسيدند و بهره ى لازم را از دين نبرده بودند. آيا امثال حضرت امام خمينى «رضوان الله تعالى عليه» بدون رجوع به مقام فاطمه (س) مى توانستند انقلابى اينچنين جامع به بشريت ارائه دهند تا معلوم شود اگر ارتباط معنويت و عدالت با هم نباشد، بى دينى و ديندارى يكى است؟
حضرت فاطمه (س) هدف خلقت
در قرآن داريم: «ما خَلَقْتُ الْجِنَّ وَ الْإِنْسَ الّا لِيَعْبُدُونَ» «1» يعنى؛ هدف خلقتِ جن و انس، عبادت و بندگى خدا است. و از طرفى حضرت حق در حديث قدسى مى فرمايد:
«يا احْمَد! لَوْلاكَ لَما خَلَقْتُ الْافْلاكَ، وَ لَوْلا عَلِيٌّ لَما خَلَقْتُكَ، وَ لَوْلا فاطِمَةُ لَما خَلَقْتُكُما» «2» اى احمد! اگر تو نبودى آسمان و زمين را نمى آفريدم و اگر على نبود، تو را نمى آفريدم و اگر فاطمه نبود، شما دو نفر را نمى آفريدم. ممكن است در برخورد اول تصور كنيم كه مقام حضرت فاطمه (س) از مقام پيامبر خدا (ص) و على (ع) برتر است در حالى كه اگر توجه بفرماييد ملاحظه خواهيد كرد اين روايت نظر به نبوت حضرت محمّد (ص) و امامت حضرت على (ع) دارد و اين كه هدف نبوت و