متوجه مى شود به مقصد و مقصود خود رسيده است. انسان هاى بزرگ، انسان هاى قيامتى هستند و بزرگى اين انسان ها به گوشت و پوست و لباس شان نيست، اگر لباس پيامبر (ص) براى ما عزيز و مقدس است، به جهت آن روح بزرگ و مقدسى است كه پشت اين لباس است. همين لباس را اگر يك آدم معمولى پوشيده باشد، براى ما هيچ قداستى ندارد، آنچه اصالتاً مقدس است، روح غيبى قيامتى اولياءالله است. اگر شما بخواهيد به عالم غيب دست پيدا كنيد و غيبِ وجودتان رشد كرده و سر برآورد و فوران كند و بر جسم و خيالتان غالب شود، راهش توجّه به اسرار غيبى عالم است. يكى از آن اسرار غيبى «فاطمه زهرا (س)» است.
فاطمه زهرا (س)؛ راهِ ادراك ليلةالقدر
ملاحظه فرموديد كه از امام صادق (ع) روايت شده:
«مَنْ ادْرَكَ فاطِمَةَ حَقَّ مَعْرِفَتِها فَقَدْ ادْرَكَ لَيْلَةَالْقَدْر» «1» هركس فاطمه (س) را حقيقتاً درك كند، به واقع لَيلَةالْقَدْر را درك كرده است. معلوم است كه مقام حضرت فاطمه (س) يك حقيقت بزرگى است كه شناخت آن مثل شناخت شب قدر است و به صِرف اين كه بدانيم او دختر پيامبر (ص) و يا همسر على (ع) و مادر حسنين (ع) است، او را نشناخته ايم. درست است كه حادثه ها در نظام تشريع خبر از وجود حقايق تكوينى مى دهند و همسر على (ع) شدن يك موضوع اتّفاقى نيست، با اين همه با دقت بر روى روايت فوق معلوم مى شود حضرت صادق (ع) ما را دعوت به شناخت حضرت فاطمه (س) به