و آمادگى مخصوصى را مى طلبد تا عقل از يك طرف متوجه وجود آن حقايق شود و قلب از طرف ديگر آمادگى انس با آن مقام را پيدا كند و عملًا دريچه اى به سوى عالم معنويت و اسماء الهى بر روى جان خود بگشايد.
فاطمه (س)، دريچه اى به عالم غيب
ملاحظه كرديد كه پيامبر خدا (ص) مى فرمايند:
«فَكُلَّما اشْتَقْتُ الي رائِحَةِ الجَنَّةِ، شَمَمْتُ رائِحَةَ ابْنَتي فاطِمَةَ» «1» هروقت مشتاق بوى بهشت مى شوم، دخترم فاطمه را مى بويم. چنانچه در اين سخن تدبّر كنيد مى فهميد رسول خدا (ص) از طريق فاطمه زهرا (س) دريچه اى به سوى عالم غيب و بهشت الهى براى قلب خود بازكرده اند. اين نوع ارتباط را كه در اين روايت هست، كشف شمّى مى گويند زيرا انوار غيب بر قوه ى بويائى رسول خدا (ص) تجلى مى كرده است. همان طور كه آن حضرت كشف صورى دارند و انوار غيب در آن كشف با صورتى خاص بر قوه ى بينائى سالك تجلى مى نمايد و يا كشف سمعى كه انوار غيب از درون جان سالك بر قوه ى سامعه ى او تجلى مى كند.
اگر راه ارتباط با حقايق را از طريق مظاهر عاليه بشناسيد، با اندك توجه به مظاهر عاليه امكان انتقال به حقيقت آن ها فراهم مى شود، كافى است شما خبردار شويد چنين مظهرى با آن خصوصيات در عالم هست، تا انتقال به سوى آن ها انجام شود. رسول خدا (ص) به اين دليل از اين قضيه به