قرآن ناطق اند. معاويه توانست با قرآن به جنگ قرآن آيد ولى اين طور نيست كه با نظر به سيره ى على (ع) به جنگ على رفت، سيره ى آن حضرت امكان سوء استفاده را كم مى كند و به همين جهت على (ع) در توصيه ى خود به ابن عباس وقتى بنا است با خوارج محاجّه كنند، مى فرمايند: از طريق قرآن براى آن ها حجت نياور، زيرا قرآن داراى وجوه مختلف است، تو چيزى مى گويى و خصم تو چيز ديگر، ليكن به سنت رسول خدا (ص) با آن ها گفتگو كن كه در اين صورت راه توجيهى براى آن ها نمى ماند. «1» همين بركت براى ما در سيره ى اهل البيت (ع) نيز هست.
راز دوستى پيامبر (ص) با فاطمه (س)
راستى پيامبر خدا (ص) در آينه ى جان فاطمه (س) چه مى بينند كه هر وقت مى خواهند از مدينه خارج شوند آخرين كسى را كه ملاقات مى كنند فاطمه زهرا (س) است و هر وقت به مدينه برمى گردند، اوّلين كسى را كه ملاقات مى فرمايند، فاطمه زهرا (س) است. آيا بايد براى هميشه چشم دوستداران اين خاندان از راز و رمز اين نوع ارتباط بسته باشد؟ آيا سيره ى رسول خدا (ص) حكايت از آن ندارد كه بايد در ابتدا و انتهاى امور نظرها به فاطمه (س) باشد تا زندگىِ زمينى به كمك آن حوراء انسى به آسمان و ملكوت متصل گردد و همواره رائحه ى ملكوت مدّ نظر ما باشد؟
اويس قرنى سخت مشتاق ملاقات با رسول خدا (ص) بود و مادرش مى دانست اگر اويس به محبوبش رسيد ديگر از او چشم برنمى دارد، با