3- در شيوه ى تبليغ بايد اول جايگاه قرآن روشن شود، سپس از تذكّرات و دستورات آن پيروى شود. تَنْزِيلُ ... الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ
4- قرآن هم اصالت دارد، «مِنَ اللَّهِ» هم مصونيّت. «الْعَزِيزِ»
5- نظام تشريع و تكوين از يك مبدأ هستند و با يكديگر هماهنگ اند. تَنْزِيلُ الْكِتابِ ... إِنَّ فِي السَّماواتِ ...
6- مطالعه در طبيعت براى خداشناسى، مورد تشويق قرآن است. «إِنَّ فِي السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لَآياتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ»
7- نه فقط آيات قرآن، بلكه صفحاتِ كتاب طبيعت، براى مؤمنان آيه و نشانه است. «السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ لَآياتٍ لِلْمُؤْمِنِينَ»
سوره الجاثية، آيه 4 - 5
وَ فِي خَلْقِكُمْ وَ ما يَبُثُّ مِنْ دابَّةٍ آياتٌ لِقَوْمٍ يُوقِنُونَ «4»
و در آفرينش شما و آنچه از جنبده ها كه (در هستى) پراكنده نموده، براى اهل يقين، نشانه هايى (از قدرت الهى) است.
وَ اخْتِلافِ اللَّيْلِ وَ النَّهارِ وَ ما أَنْزَلَ اللَّهُ مِنَ السَّماءِ مِنْ رِزْقٍ فَأَحْيا بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ تَصْرِيفِ الرِّياحِ آياتٌ لِقَوْمٍ يَعْقِلُونَ «5»
و شب و روز كه در پى يكديگرند و آنچه از روزى كه خداوند از آسمان فرو فرستاده و زمين را به واسطه ى آن بعد از پژمردگى اش سبز و زنده نموده است و گردش بادها، براى كسانى كه تعقّل كنند نشانه هايى (از قدرت الهى است.
نكته ها:
آيات 3 تا 5 كه نشانه هاى آفرينش را مطرح مى كند، در پايان هر كدام از آيات، يك دسته مورد خطاب قرار گرفته اند؛ يك بار اهل ايمان، يك بار اهل يقين و بار ديگر اهل تعقّل، شايد بدان جهت كه راه ايمان از راه عقل جدا نيست و هردو انسان را به يقين مى رساند.