صفحه ٥٤١

سوره الجاثية، آيه 34

وَ قِيلَ الْيَوْمَ نَنْساكُمْ كَما نَسِيتُمْ لِقاءَ يَوْمِكُمْ هذا وَ مَأْواكُمُ النَّارُ وَ ما لَكُمْ مِنْ ناصِرِينَ «34»
و به آنان گفته شود: امروز ما شما را به فراموشى مى سپاريم، همان گونه كه شما ديدار امروزتان را به فراموشى سپرديد، جايگاه شما آتش است و براى شما هيچ ياورى نيست.

نكته ها:
نشانه ى كافر، تشكيك و نشانه ى مؤمن، سؤال، پيگيرى و به يقين رسيدن است.
گاهى يك خلاف كوچك، زيان هاى بسيارى دارد. مثلًا شخصى با خاموش كردن چراغ يك سالن، در ظاهر يك عمل خلاف انجام مى دهد، ولى اين عمل، سيّئاتى را به دنبال دارد، افرادى در اثر تاريكى دچار ترس و وحشت مى شوند، افرادى كفش و لباس خويش را گم مى كنند، گروهى ديگران را پايمال مى كنند، افرادى به ستون ها مى خورند. چه بسا در تاريكى سرقت ها و منكرات ديگرى انجام گيرد، تمام اين امور، آثار و عوارضِ سوء يك عمل است، لذا در قيامت به حساب همه عوارض گناه رسيدگى مى شود.
مراد از فراموش كردن خداوند آن است كه در قيامت با افراد غافل از قيامت، همچون افراد فراموش شده برخورد مى شود و خداوند آنان را به حال خود وامى گذارد وگرنه خداوند هرگز هيچ كس و هيچ چيز را فراموش نمى كند. «وَ ما كانَ رَبُّكَ نَسِيًّا» «1»
پيام ها:
1- قيامت، روزِ بُروز و ظهورِ امور پنهان است. «وَ بَدا لَهُمْ»
2- در قيامت علاوه بر اعمال، عوارض و آثار و مفاسدى كه بر اعمال بار است دامنگير انسان مى شود. «سَيِّئاتُ ما عَمِلُوا»
3- كيفر الهى، متناسب با رفتار آدمى است. همان چيزى كه مسخره مى كردند