صفحه ٢٥٧

عَمِلَ سَيِّئَةً ... عَمِلَ صالِحاً
6- كار خوب به جنسيّت انسان (زن يا مرد بودن) ربطى ندارد. «مَنْ عَمِلَ صالِحاً مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى »
7- براى ايجاد انگيزه در كارهاى شايسته، تشويق لازم است. مَنْ عَمِلَ صالِحاً ...فَأُولئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ
8- زن و مرد در پيمودن راه تكامل و دريافت الطاف الهى يكسانند. «مِنْ ذَكَرٍ أَوْ أُنْثى »
9- ايمان و عمل همراه يكديگر كار سازند و هر يك از آنها به تنهايى نجات بخش نيست. «عَمِلَ- وَ هُوَ مُؤْمِنٌ»
10- ايمان شرط قبولى عمل است. عَمِلَ ... وَ هُوَ مُؤْمِنٌ 
11- ورود به بهشت، ايمان لازم دارد. «وَ هُوَ مُؤْمِنٌ فَأُولئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ»
12- پاداش خداوند بى حساب است. (رحمت خدا بر غضبش سبقت دارد).
 «بِغَيْرِ حِسابٍ» (مراد از «بِغَيْرِ حِسابٍ» فراوانى پاداش است، نه بى حساب و كتاب بودن آن.)

سوره غافر، آيه 41 - 42

وَ يا قَوْمِ ما لِي أَدْعُوكُمْ إِلَى النَّجاةِ وَ تَدْعُونَنِي إِلَى النَّارِ «41»
 (مؤمن آل فرعون گفت:) اى قوم! مرا چه مى شود كه شما را به رهايى (از آتش) مى خوانم و شما مرا به دوزخ فرا مى خوانيد؟!
تَدْعُونَنِي لِأَكْفُرَ بِاللَّهِ وَ أُشْرِكَ بِهِ ما لَيْسَ لِي بِهِ عِلْمٌ وَ أَنَا أَدْعُوكُمْ إِلَى الْعَزِيزِ الْغَفَّارِ «42»
مرا دعوت مى كنيد تا به خدا كفر ورزم و چيزى را كه به (حقّانيّت) آن علم ندارم شريك او گردانم (در حالى كه) من شما را به سوى (خداوند) عزيز غفّار دعوت مى كنم.