صفحه ٣٤٥

پناه ببريد. «مِنَ الشَّيْطانِ نَزْغٌ»
6- داروى وسوسه ى شيطان، پناهندگى به خدا و توبه است. «وَ إِمَّا يَنْزَغَنَّكَ .. فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ»
7- استعاذه از ابزارهاى عصمت انبيا است. فَاسْتَعِذْ ...
8- به كسى بايد پناه برد كه جامع همه ى كمالات و شنوا و آگاه باشد. «فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ» (كلمه «الله» به معناى ذات مقدّس است كه تمام كمالات را داشته باشد)
9- با اين كه خدا مى داند ولى ما بايد ضعف و پناهندگى خود را با زبان و دل اظهار كنيم. فَاسْتَعِذْ ... السَّمِيعُ الْعَلِيمُ 
10- پناه خواستن از خداوند بى پاسخ نمى ماند. «السَّمِيعُ الْعَلِيمُ»
11- تنها خداوند شنوا و داناى مطلق است. «إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ»

سوره فصلت، آيه 37

وَ مِنْ آياتِهِ اللَّيْلُ وَ النَّهارُ وَ الشَّمْسُ وَ الْقَمَرُ لا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَ لا لِلْقَمَرِ وَ اسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَهُنَّ إِنْ كُنْتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُونَ «37»
و از نشانه هاى (قدرت) او شب و روز و خورشيد و ماه است، نه براى خورشيد سجده كنيد و نه براى ماه (بلكه) براى خداوندى كه آنها را آفريده سجده كنيد، اگر تنها او را مى پرستيد.

نكته ها:
خداوند هستى را آفريد، «خالِقُ كُلِّ شَيْ ءٍ» «1»* و بر آن ولايت كامل دارد، «لِلَّهِ مُلْكُ السَّماواتِ» «2»* و همه ى هستى لشكر او هستند. «لِلَّهِ جُنُودُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ» «3»*
همه مطيع اويند، «كُلٌّ لَهُ قانِتُونَ» «4»* و همه نشانه ى قدرت، حكمت و رحمت او هستند.
وَ مِنْ آياتِهِ ... و بازگشت همه به سوى اوست. «إِلى  رَبِّكَ الْمُنْتَهى » «5»