صفحه ٣٥٤

روحش بسته و رو به پايين باشد، حتّى اگر در درياى معرفت فرو رود چيزى را جذب نمى كند. خداوند به كسانى كه كنار رسول خدا صلى الله عليه و آله هستند ولى آمادگى پذيرش ندارند مى فرمايد: گويا از مكانى دور مورد خطاب واقع مى شوند. «يُنادَوْنَ مِنْ مَكانٍ بَعِيدٍ»

سوره فصلت، آيه 45

وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ وَ لَوْ لا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ وَ إِنَّهُمْ لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ «45»
و البتّه ما به موسى كتاب (آسمانى تورات) داديم، پس در آن اختلاف شد و اگر نبود سنّت سابقِ پروردگارت (در مورد مهلت دادن به مردم)، قطعاً ميانشان داورى شده بود (و هر اختلاف كننده اى به كيفر خود رسيده بود)، و البتّه آنان درباره ى قرآن نيز در شكى همراه با سوء ظن هستند.

پيام ها:
1- آشنايى با تاريخ انبيا، مايه ى دلدارى پيامبر و مسلمانان است. وَ لَقَدْ آتَيْنا ...
2- تورات، مورد اختلاف و تحريف قرار گرفته است. «وَ لَقَدْ آتَيْنا مُوسَى الْكِتابَ فَاخْتُلِفَ فِيهِ»
3- مهلت دادن به گنهكاران، از شئون ربوبيّت است تا شايد مردم توبه كنند و به رشد برسند. «سَبَقَتْ مِنْ رَبِّكَ»
4- سنّت خداوند، مهلت دادن به گناهكاران است و اگر چنين نبود پرونده ى عمر هر كس با اولين انحراف بسته مى شد. لَوْ لا كَلِمَةٌ ... لَقُضِيَ بَيْنَهُمْ 
5- شك بايد مقدّمه ى تحقيق و سؤال و رسيدن به يقين باشد، نه وسيله ى بهانه جويى و سوء ظن. «لَفِي شَكٍّ مِنْهُ مُرِيبٍ»