صفحه ٢٦٠

سوره غافر، آيه 44 - 45

فَسَتَذْكُرُونَ ما أَقُولُ لَكُمْ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبادِ «44»
پس به زودى آن چه را براى شما مى گويم متذكّر خواهيد شد و من كارم را به خدا واگذار مى كنم زيرا كه او به (احوال) بندگان بيناست.
فَوَقاهُ اللَّهُ سَيِّئاتِ ما مَكَرُوا وَ حاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ سُوءُ الْعَذابِ «45»
پس خداوند او را از بدى هاى آن چه نيرنگ نمودند حفظ كرد و عذاب سختى آل فرعون را فراگرفت.

نكته ها:
 «تفويض»، واگذار كردن كارها به خداست و اين حالت بالاتر از توكّل است. چون در وكالت، موكّل مى تواند بر كار وكيل نظارت كند، ولى در تفويض همه ى كارها را به خدا مى سپاريم. «1» البتّه تفويض و سپردن كارها به خدا كه شعار مؤمن آل فرعون بود، بعد از بكار بردن تمام تلاش خود در راه نجات موسى از قتل و بيدار كردن و هشدار دادن و تبليغ كردن بود. اين گونه تفويض است كه انواع حمايت هاى الهى را به دنبال دارد. «فَوَقاهُ اللَّهُ»
از اين دو آيه استفاده مى شود كه آل فرعون، اين مؤمن را تهديد مى كردند و براى او حيله ها مى انديشيدند، ولى خداوند او را از همه ى توطئه ها و خطرها حفظ كرد.
امام صادق عليه السلام مى فرمايد: فرعونيان مؤمن آل فرعون را كشتند و مراد از «فَوَقاهُ اللَّهُ» اين است كه خداوند دين او را حفظ كرد. «2»
پيام ها:
1- مبلّغ بايد اميدوار باشد و آينده را روشن ببيند. فَسَتَذْكُرُونَ ...
2- در تبليغ، گاهى بايد تهديد كرد. «فَسَتَذْكُرُونَ ما أَقُولُ لَكُمْ» (در آينده با قهر الهى از غفلت بيرون خواهيد آمد).