صفحه ٢٦١

3- مبلّغ بايد به اهداف خود يقين داشته باشد. «فَسَتَذْكُرُونَ ما أَقُولُ لَكُمْ»
4- در برابر تهديدها وتوطئه ها «مَكَرُوا» بايد به خدا پناه برد. «أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ»
5- مبلغ بايد تكيه گاه معنوى داشته باشد. «أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ»
6- كارها را به كسى بسپاريم كه به حال ما آگاهى كامل داشته باشد. «بَصِيرٌ بِالْعِبادِ»
7- توكّل بر خداوند و تفويض كارها به او، پاسخ سريع الهى را به دنبال دارد. «فَوَقاهُ اللَّهُ»
8- اگر خداوند اراده كند، يك نفر مؤمن را در ميان يك رژيم فاسد و حيله گر حفظ و يارى مى كند. «فَوَقاهُ اللَّهُ»
9- با لطف خداوند، هم جان و ايمان افراد مؤمن از توطئه ها حفظ مى شود و هم توطئه گران نابود مى شوند. فَوَقاهُ اللَّهُ ... وَ حاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ 
10- همراهى و همدمى با ستمگران، انسان را در كيفر آنها شريك مى كنند. «وَ حاقَ بِآلِ فِرْعَوْنَ»
11- عذاب هاى الهى درجات دارد. «سُوءُ الْعَذابِ»

سوره غافر، آيه 46

النَّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْها غُدُوًّا وَ عَشِيًّا وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذابِ «46»
آتش هر صبح و شام بر آن عرضه مى شود و روزى كه رستاخيز برپا شود، (گويند:) «آل فرعون را در سخت ترين عذاب وارد كنيد».

نكته ها:
مجرمان، پس از مرگ و ورود به عالم برزخ، هر صبح و شام به آتش كه جايگاه آينده ى آنان است عرضه مى شوند و دلهره اى سخت پيدا مى كنند و اين حالت همواره هست تا روز قيامت كه رسماً داخل دوزخ مى شوند. «1»