صفحه ٢٥٠

سوره غافر، آيه 34

وَ لَقَدْ جاءَكُمْ يُوسُفُ مِنْ قَبْلُ بِالْبَيِّناتِ فَما زِلْتُمْ فِي شَكٍّ مِمَّا جاءَكُمْ بِهِ حَتَّى إِذا هَلَكَ قُلْتُمْ لَنْ يَبْعَثَ اللَّهُ مِنْ بَعْدِهِ رَسُولًا كَذلِكَ يُضِلُّ اللَّهُ مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ مُرْتابٌ «34»
همانا يوسف پيش از اين با دلايل روشن نزد شما آمد، امّا شما همواره از آن چه برايتان آورده بود در شك بوديد، تا آن گاه كه يوسف از دنيا رفت، گفتيد: «خداوند پس از او هرگز پيامبرى نخواهد فرستاد». اين گونه، خداوند هر افراطگر ترديد كننده اى را گمراه مى سازد.

نكته ها:
مؤمن آل فرعون براى هدايت و بيدارى مردم، ابتدا تاريخ پيشينيان آنان را مطرح كرد و فرمود: مبادا آن بلائى كه به قوم نوح و عاد و ثمود رسيد، به شما نيز برسد. سپس سابقه خود بنى اسرائيل را به رُخ آنان كشيد كه شما در باره ى يوسف چنين و چنان كرديد.
به هر نوع تجاوز از حدّ، «اسراف» گفته مى شود و مراد از «مُسْرِفٌ» در اين آيه، كسى است كه در مخالفت با حقّ پافشارى و اصرار مى كند. «1»
پيام ها:
1- رفتار نياكان در گرايش ها يا لجاجت هاى نسل آنان مؤثّر است. مؤمن آل فرعون گفت: اگر امروز به موسى ايمان نمى آوريد راه دورى نرفته ايد شما به يوسف هم ايمان نياورديد. «جاءَكُمْ يُوسُفُ مِنْ قَبْلُ»
2- يوسف معجزات فراوان داشته است. «بِالْبَيِّناتِ»
3- شك، اگر مقدّمه ى تحقيق و حركت شود ارزش دارد ولى اگر سبب ركود و سوء ظن شود يك آفت است. «فَما زِلْتُمْ فِي شَكٍّ»
4- شك، يك حالت طبيعى است، ولى تشكيك بى مورد ناپسند است. «فَما زِلْتُمْ فِي