سوره الصافات، آيه 82- 80
إِنَّا كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ «80» إِنَّهُ مِنْ عِبادِنَا الْمُؤْمِنِينَ «81» ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ «82»
همانا ما نيكوكاران را اين گونه پاداش مى دهيم. به راستى كه او از بندگان مؤمن ما بود. سپس ديگران را غرق كرديم.
نكته ها:
در قرآن، بارها درباره ى حضرت نوح كه الگو و اسوه ى مقاومت است و تاريخ آن حضرت براى پيامبر اسلام سبب دلگرمى و آرامش بوده، سخن به ميان آمده است. اين پيامبر الهى ويژگى هايى داشت از جمله:
الف) اولين پيامبر اولوا العزم است كه به عنوان شيخ الانبيا ناميده شده است.
ب) تنها پيامبرى است كه مدّت رسالتش در قرآن مطرح شده است.
ج) سلام خداوند به نوح ويژگى خاصى دارد و عبارت «فِي الْعالَمِينَ» به آن اضافه شده است.
د) پيامبرى است كه حتّى فرزند و همسرش با او مخالف بودند و به او ايمان نياوردند.
كلمه ى «آخر» در زبان عربى به معناى پايان و «آخرين» به معناى آيندگان است. امّا «آخر» به معناى ديگر و «آخرين» به معناى ديگران است.
فرق ميان تاريخى كه قرآن بيان مى كند با ساير كتب تاريخ آن است كه قرآن بعد از نقل يك ماجراى واقعى، سنّت هاى الهى در مورد آن را بيان مى نمايد. «كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ»
شايد مراد از نداى حضرت نوح در اين آيه، همان آيه 26 سوره ى مؤمنون باشد كه گفت:
«رَبِّ انْصُرْنِي بِما كَذَّبُونِ» خدايا در برابر تكذيب آنان مرا يارى كن.
خداوند، «فَلَنِعْمَ الْمُجِيبُونَ» است، يعنى آنچه را به صلاح بنده باشد اجابت مى كند، نه آنچه را بنده معيّن كرده است. لذا گاهى خواسته اى دارى و خداوند چيز ديگرى جايگزين آن مى كند.
گاهى خواسته ات را با تأخير اجابت مى كند و گاهى اصلًا خواسته ات را نمى دهد، چنانكه نوح، نجات فرزندش را خواست ولى اجابت نشد.
مقصود از بلا و اندوه بزرگ «الْكَرْبِ الْعَظِيمِ» يا طوفان و غرق است و يا آزار مردم. آرى،