9- انتقام و خشونت در جاى خود با رحمت و رأفت الهى منافاتى ندارد. «فَانْتَقَمْنا مِنْهُمْ»
10- از حوادث تلخ تاريخ عبرت بگيريم. فَانْظُرْ ... عاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ
11- پايان كار ملاك است، نه جلوه هاى زودگذر. «عاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ»
سوره الزخرف، آيه 26 - 28
وَ إِذْ قالَ إِبْراهِيمُ لِأَبِيهِ وَ قَوْمِهِ إِنَّنِي بَراءٌ مِمَّا تَعْبُدُونَ «26»
و (به ياد آور) زمانى كه ابراهيم به پدر (عمويش آزر) و قوم خود گفت:
همانا من از آنچه شما مى پرستيد بيزارم.
إِلَّا الَّذِي فَطَرَنِي فَإِنَّهُ سَيَهْدِينِ «27»
مگر (پرستش) كسى كه مرا پديد آورد كه البتّه او هدايتم خواهد كرد.
وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً فِي عَقِبِهِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ «28»
و آن (كلمه توحيد) را در ميان نسلش كلمه ماندنى قرار داد. باشد كه آنان (به توحيد) بازگردند.
نكته ها:
در آيات قبل منطق بت پرستان پيروى از نياكان بود، اين آيات مى فرمايد: ابراهيم با راه سرپرست خود كه عمويش بود، به شدّت مخالفت كرد.
در اينكه فاعل «جعل» در «وَ جَعَلَها كَلِمَةً باقِيَةً» كيست، دو احتمال وجود دارد: خداوند يا ابراهيم. هم مى توان گفت خدا به پاس ايمان ابراهيم، توحيد را در نسل او زنده نگاه داشت و هم مى توان گفت ابراهيم فرياد توحيد و برائت از شرك را در نسل خود به يادگار گذاشت.
حضرت على عليه السلام فرمود: رسول خدا صلى الله عليه و آله از نسل ابراهيم است و ما اهل بيت نيز از نسل ابراهيم و محمّد هستيم. «1»