صفحه ٣٥٩

 بَابُ فَضْلِ فُقَرَاءِ الْمُسْلِمِينَ

1- عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ يُونُسَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ سِنَانٍ عَنِ الْعَلَاءِ عَنِ ابْنِ أَبِي يَعْفُورٍ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ إِنَّ فُقَرَاءَ الْمُسْلِمِينَ يَتَقَلَّبُونَ فِى رِيَاضِ الْجَنَّةِ قَبْلَ أَغْنِيَائِهِمْ بِأَرْبَعِينَ خَرِيفاً ثُمَّ قَالَ سَأَضْرِبُ لَكَ مَثَلَ ذَلِكَ إِنَّمَا مَثَلُ ذَلِكَ مَثَلُ سَفِينَتَيْنِ مُرَّ بِهِمَا عَلَى عَاشِرٍ فَنَظَرَ فِى إِحْدَاهُمَا فَلَمْ يَرَ فِيهَا شَيْئاً فَقَالَ أَسْرِبُوهَا وَ نَظَرَ فِى الْأُخْرَى فَإِذَا هِيَ مَوْقُورَةٌ فَقَالَ احْبِسُوهَا.
2- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ أَبِيهِ عَنْ سَعْدَانَ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام الْمَصَائِبُ مِنَحٌ مِنَ اللَّهِ وَ الْفَقْرُ مَخْزُونٌ عِنْدَ اللَّهِ.
(2375)3- وَ عَنْهُ رَفَعَهُ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله يَا عَلِيُّ إِنَّ اللَّهَ جَعَلَ الْفَقْرَ أَمَانَةً عِنْدَ خَلْقِهِ فَمَنْ سَتَرَهُ أَعْطَاهُ اللَّهُ مِثْلَ أَجْرِ الصَّائِمِ الْقَائِمِ وَ مَنْ أَفْشَاهُ إِلَى مَنْ يَقْدِرُ


شرح - مرحوم مجلسى گويد: ذكر مؤمن آل فرعون بجاى مؤمن آل ياسين، از اشتباهات راويان و يا كاتبانست چنانكه در حديث (دوازدهم اين باب) گذشت، و بعضى گفته اند فرعون نام هر گردنكش قلدريست كه در برابر حق ستيزه كند، مانند سنان كه در كلده با ابراهيم خليل ستيزه كرد و ريان بن وليد كه در مصر با جناب يوسف ستيزه كرد، و وليد بن مصعب كه نيز در مصر با جناب موسى ستيزه كرد.
 و محتمل است مؤمن آل ياسين، همان مؤمن آل فرعون بوده كه تا آنزمان كه 1632 سالست زنده بوده است، ولى اين احتمال مخالف اخبار و روايات بسيار است.

 باب: فضيلت فقراء مسلمين

1- امام صادق (ع) فرمود: فقراء مسلمان چهل خريف پيش از توانگرانشان در باغهاى بهشت ميخرامند، سپس فرمود: برايت مثلى بزنم، حكايت اين دو دسته حكايت دو كشتى است كه بگمرك رسند و گمركچى يكى را خالى بيند و گويد رها كنيد برود، و ديگرى را پر از بار بيند و گويد نگهش داريد.
 توضيح - خريف در روايات به يكسال و هفتاد سال و هزار عام تفسير شده است.
2- امام صادق (ع) فرمود: مصيبتها بخششهاى خدا است و فقر در خزانه خدا محفوظست (و آنرا جز به بنده عزيزش كه خواهد او را بخود متوجه سازد ندهد).
3- رسولخدا (ص) فرمود: اى على، همانا خدا فقر را نزد مخلوقش به امانت گذاشته هر كه آنرا نهان دارد، خدايش مانند پاداش روزه داريكه بعبادت بپاخاسته دهد، و هر كه آنرا نزد كسيكه