بَابُ الْحَسَدِ
1- مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ الْعَلَاءِ بْنِ رَزِينٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ علیه السلام إِنَّ الرَّجُلَ لَيَأْتِى بِأَيِّ بَادِرَةٍ فَيَكْفُرُ وَ إِنَّ الْحَسَدَ لَيَأْكُلُ الْإِيمَانَ كَمَا تَأْكُلُ النَّارُ الْحَطَبَ.
1- عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ وَ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنِ النَّضْرِ بْنِ سُوَيْدٍ عَنِ الْقَاسِمِ بْنِ سُلَيْمَانَ عَنْ جَرَّاحٍ الْمَدَائِنِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ إِنَّ الْحَسَدَ يَأْكُلُ الْإِيمَانَ كَمَا تَأْكُلُ النَّارُ الْحَطَبَ.
3- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ دَاوُدَ الرَّقِّيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام يَقُولُ اتَّقُوا اللَّهَ وَ لَا يَحْسُدْ بَعْضُكُمْ بَعْضاً إِنَّ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ كَانَ مِنْ شَرَائِعِهِ السَّيْحُ فِى الْبِلَادِ فَخَرَجَ فِى بَعْضِ سَيْحِهِ وَ مَعَهُ رَجُلٌ مِنْ أَصْحَابِهِ قَصِيرٌ وَ كَانَ كَثِيرَ اللُّزُومِ لِعِيسَى علیه السلام فَلَمَّا انْتَهَى عِيسَى إِلَى الْبَحْرِ قَالَ بِسْمِ اللَّهِ بِصِحَّةِ يَقِينٍ مِنْهُ فَمَشَى عَلَى ظَهْرِ الْمَاءِ
را از او باز گيرد.
باب حسد
1- امام باقر (ع) فرمود: همانا مرد هرگونه تندى و شتابزدگى ميكند و كافر ميشود، و حسد ايمان را ميخورد، چنانكه آتش هيزم را ميخورد.
شرح - بادره بمعنى تيزى خشم و شتاب زدگى و خطاى در گفتار و كردارى است كه از خشم پديد آيد و سخن بى انديشه را نيز گويند، پس مراد بجمله اول اينستكه خشم و تندى گاهى موجب ميشود كه انسان شتاب زده ميشود و بخدا و پيغمبر صلى الله عليه و آله، ناسزا مى گويد -العياذ بالله - يا قرآن را زير پا ميگذارد و پاره ميكند و در نتيجه مرتد و كافر مى شود، پس بايد از غضب پرهيز كرد و در علاج آن كوشيد، و ممكن است كلمه «فيكفر» مشدد قرائت شود پس معنى اينست كه بعضى از شتابزدگى ها و اشتباهات گفتار و كردار بخشوده مى شود، زيرا انسان بى اختيار مى شود و پشيمان مى گردد، و اما راجع بحسد در آخر اين باب توضيحى بيان مى شود، انشاء الله تعالى.
1- امام صادق (ع) فرمود: حسد ايمان را مى خورد چنانكه آتش هيزم را مى خورد.
3- داود رقى گويد: شنيدم امام صادق (ع) ميفرمود: از خداوند پروا كنيد و بريكديگر حسد مبريد همانا از جمله مقررات دينى عيسى بن مريم گردش در شهرها بود، در يكى از گردشها مردى كوتاه قد كه غالباً ملازم عيسى (ع) و از اصحاب آنحضرت بود همراهش شد، چون عيسى بدريا رسيد، با يقين درست فرمود: بسم الله و بر روى آب راه رفت، چو مرد كوتاه قد عيسى عليه السلام را ديد كه بر روى آب ميگذرد