صفحه ٢٤

 بَابٌ فِى أَنَّ السَّكِينَةَ هِيَ الْإِيمَانُ

1- مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ الْحَكَمِ عَنْ أَبِي حَمْزَةَ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ ع قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ أَنْزَلَ السَّكِينَةَ فِى قُلُوبِ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ هُوَ الْإِيمَانُ قَالَ وَ سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ قَالَ هُوَ الْإِيمَانُ.
(1470)2- عَنْهُ عَنْ أَحْمَدَ عَنْ صَفْوَانَ عَنْ أَبَانٍ عَنْ فُضَيْلٍ قَالَ قُلْتُ لِأَبِى عَبْدِ اللَّهِ ع أُولئِكَ كَتَبَ فِى قُلُوبِهِمُ الْإِيمانَ هَلْ لَهُمْ فِيمَا كَتَبَ فِى قُلُوبِهِمْ صُنْعٌ قَالَ لَا.
3- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنِ الْعَلَاءِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِى‏جَعْفَرٍ ع قَالَ السَّكِينَةُ الْإِيمَانُ.


 فرزندشان بدين وسيله رنگ نصرانيت ميگيرد و پاك مى‏شود، خداى تعالى مى‏فرمايد: رنگ‏آميزى خدا اسلام است نه نصرانيت.

 باب: در اينكه سكينه ايمان است

1-  ابوحمزه گويد: از امام باقر عليه السلام راجع به قول خداى عزوجل: (((سكينه را در دل مؤمنين نازل كرد 4 سوره 48 -))) پرسيدم، فرمود: سكينه ايمانست و باز درباره قول خداى عزّوجلّ: (((با روحى از جانب خود ايشانرا تأييد كرد))) پرسيدم، فرمود: آن روح ايمانست.
2- فضيل گويد: بامام صادق (ع) عرضكردم: اينكه خدا فرمايد: (((ايشانند كه خدا ايمانرا در دلهايشان رقم زده، 22 سوره 58))) آيا خود آنها نسبت بآنچه خدا در دلهايشان رقم زده دستى دارند؟))) فرمود: نه.
 شرح- اين روايت با عنوان باب مناسبت ندارد و گويا از روايات باب سابق بوده و اشتباهاً در اينجا درج شده است. و نيز روايتى بدين‏مضمون در ج 1 ص 229 بشماره 411 گذشت و در آنجا شرحى نسبت بآن بيان شد، كه مختصرش اينست: احداث وايجاد ايمان در دل مؤمن از عهده بنده خارج است و وظيفه او نيست بلكه اين كار فقط بدست خداست، ولى وظيفه‏بنده اينست كه صفحه دل را از تعصب و اغراض باطل پاك كند و آنرا آماده پذيرش قلم خدا سازد، مثلاً درصدر همين آيه صفتى براى مؤمنين ذكر نموده و سپس فرموده است اولئك كتب... و پيداست كه غير ايشان مشمول رقم‏زدن خدا نمى‏شوند و صدر آيه اينست: لَّا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ  (((گروهى را که بخدا و روز جزا ايمان آورده‏اند، نبينى كه با كسانيكه با خدا وپيغمبرش مخالفت مى‏كنند، دوستى ورزند، اگر چه پدران يا پسران يا برادران يا خويشانشان باشند))).
3- محمد بن مسلم گويد: امام باقر عليه السلام فرمود: سكينه همان ايمانست.