صفحه ٣٤٨

 بَابُ مَا أَخَذَهُ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنِ مِنَ الصَّبْرِ عَلَى مَا يَلْحَقُهُ فِيمَا ابْتُلِيَ بِهِ

(2330)1- مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عِيسَى عَنْ عَلِيِّ بْنِ النُّعْمَانِ عَنْ دَاوُدَ بْنِ فَرْقَدٍ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ أَخَذَ اللَّهُ مِيثَاقَ الْمُؤْمِنِ عَلَى أَنْ لَا تُصَدَّقَ مَقَالَتُهُ وَ لَا يَنْتَصِفَ مِنْ عَدُوِّهِ وَ مَا مِنْ مُؤْمِنٍ يَشْفِى نَفْسَهُ إِلَّا بِفَضِيحَتِهَا لِأَنَّ كُلَّ مُؤْمِنٍ مُلْجَمٌ.
2- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِيَادٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ جَمِيعاً عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ أَبِى حَمْزَةَ الثُّمَالِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله إِنَّ اللَّهَ أَخَذَ مِيثَاقَ الْمُؤْمِنِ عَلَى بَلَايَا أَرْبَعٍ أَيْسَرُهَا عَلَيْهِ مُؤْمِنٌ يَقُولُ بِقَوْلِهِ يَحْسُدُهُ أَوْ مُنَافِقٌ يَقْفُو أَثَرَهُ أَوْ شَيْطَانٌ يُغْوِيهِ أَوْ كَافِرٌ يَرَى جِهَادَهُ فَمَا بَقَاءُ الْمُؤْمِنِ بَعْدَ هَذَا.
3- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنْ عُثْمَانَ بْنِ عِيسَى عَنِ ابْنِ مُسْكَانَ عَنْ أَبِى عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ مَا أَفْلَتَ الْمُؤْمِنُ مِنْ وَاحِدَةٍ مِنْ ثَلَاثٍ وَ لَرُبَّمَا اجْتَمَعَتِ الثَّلَاثُ عَلَيْهِ إِمَّا بُغْضُ مَنْ يَكُونُ مَعَهُ فِى الدَّارِ يُغْلِقُ عَلَيْهِ بَابَهُ يُؤْذِيهِ أَوْ جَارٌ يُؤْذِيهِ أَوْ مَنْ فِى  طَرِيقِهِ إِلَى


باش) و از خوشروئى و شيرين زبانى خود آنها را برخوردار كن تا آنجا كه آنها ترا برخوردار كنند.

 باب: پيمان گرفتن خدا از مؤمن براى صبر در گرفتارى

1-  امام صادق (ع) فرمود: خدا از مؤمن پيمان گرفته كه گفتارش را تصديق نكنند و از دشمنش انتقام نگيرد، و مؤمنى دل خود را شفا ندهد جز برسوائى خويش، زيرا هر مؤمنى لجام بردهانست.
 شرح - چنانكه هر اسبى كه لجام بر دهن دارد، در حركت زبان آزاد نيست، تقواى مؤمن هم براى او لجامى  است كه باو اجازه نميدهد فحش دهد و دروغ گويد و تهمت زند، از اينرو اگر بخواهد از دشمن خود انتقام گيرد و دل خود را خنك كند، رسوائى ببار آورد، زيرا انتقام گرفتن ازمردم دنيا با احتياط و ملاحظه كارى سازش ندارد.
2- رسولخدا (ص) فرمود: خدا از مؤمن براى چهار بلا پيمان گرفته كه آسانترين (سخت ترين) آنها بر مؤمن اينستكه: مؤمنى هم عقيده او باشد و بر او حسد ورزد يا منافقى كه از او دنبال گيرى كند (تا نقطه ضعفى بدست آورد) يا شيطانى (از جن يا انس) كه او را گمراه كند يا كافرى كه جنگ با او را خواهد، پس با اين گرفتاريها مؤمن چه اندازه عمر كند (از ايمانش باقى ماند)؟
3- امام صادق (ع) فرمود: مؤمن نتواند خود را از يكى از سه چيز برهاند، و گاهى هر سه بر او گرد آيند: يا دشمنى كسيكه در خانه دربست با اوست و آزارش رساند، يا همسايه (بيرون خانه) آزارش دهد، يا كسيكه در ميان راهى كه بسوى كارش ميرود، او را آزار ميدهد، و اگر مؤمني بر